bellowhead - burlesque
Bellowhead - Burlesque - Westpark Music 87132 / Music & Words

Onweerstaanbaar verovert de 11-koppige imposante folky bigband Bellowhead de Britse podia. Traditionele Engelse dansmuziek geven ze de urgentie van rock and roll. Het buitenland maakte al even kennis op het Roskilde Festival en TFF Rudolstadt. Begin dit jaar is Bellowhead gekroond tot beste live act bij de Radio 2 Folk Awards. En na een mini-cd is er nu het eerste grote album: Burlesque.

Bellowhead is het geesteskind van het talentvolle jeugdige Engelse folkduo Jon Boden & John Spiers, ondermeer bekend als begeleiders van Eliza Carthy. Boden is een begenadigd zanger en violist, Spiers is de morrisdans-koning op allerhande trekzakken. Britse traditionele muziek klonk in hun handen al spannend. En nu aangevuld met een brass-sectie, een stel strijkers, snarenplukkers, piper, en ritmesectie voegen ze daar opwinding aan toe.

Met subtiliteit en gevoel voor humor brouwen ze een feestelijke typisch Engelse meltingpot. Ze citeren daarbij naar hartelust uit de Britse muziekgeschiedenis. Je ontwaart stijlkenmerken uit het theatrale cabaretteske Music Hall van begin vorige eeuw, maar ook snufjes Benjamin Britten of Kurt Weil, theatrale folkrock á la Peter Bellamy, lyrische swing van John Kirkpatrick, of spannende folkrock als van de Albion Band. De geluidsbepalende brass-sectie laat zich evengoed inspireren door Martin Carthy's Brass Monkey als de funky blazers van Kool and the Gang.

Dat maakt Burlesque tot een uitermate gevarieerd en boeiend album. De muzikanten zijn allen van een hoog niveau en hebben met elkaar een open mind gemeen. Dat betekent dat Bellowhead veel kwaliteiten in zich verenigt. Een paar opvallende licht ik er even uit: zang, trekzak, blazers en arrangementen.   

Zang
De leadzang van Jon Boden is gevoelig. Zijn bezieling en timbre doet soms denken aan Silly Wizards Andy M Stewart. De met Ierse muziek groot gebrachte jeugdige celliste/violiste Rachael McShane neemt ook een enkele keer de leadvocals fraai voor haar rekening. Onder de andere instrumentalisten zijn er nog een stuk of vijf met goede stemmen, zodat ook de samenzang - zo kenemerkend voor de Engelse traditie - imponeert.

Trekzak
Wat accordeonist John Spiers zo leuk maakt is dat hij in zijn liefde voor morris dance tunes invloeden toelaat uit zeventigerjaren funk. De swing waarmee hij speelt is ongetwijfeld geïnspireerd door zijn grote voorganger John Kirkpatrick.

Blazers
De brass sectie is ijzersterk met soesafoon/tuba, saxen, basklarinet, trombone en trompet. Ze kunnen op je gevoel werken, maar evengoed stuwend uitpakken. Zo geven ze de met ska-elementen opgeleukte jig Hopkinson's  Favourite een spetterende La Bottine Souriante-injectie, de ladderzatte zang in Flash Company drenken ze in New Orleans Jazz en Fire Marengo waaiert dankzij hen uit naar funk en zelfs disco.

Arrangementen
Het gevaar van dichtgeplamuurde arrangementen, dat bij een bigband op de loer ligt, drukken Boden en Spiers in Bellowhead de kop in. Theatraal is het soms, bombastisch nooit.
Exemplarisch daarvoor is de zeven minuten durende ijzingwekkende en theatrale interpretatie van de traditional The Outlandish Knight. Meer aangekleed dan hun eerdere uitvoering op het album Bellow (Boden & Spiers '03), maar nog steeds voldoende ademend. Hier is de Belgische bigband Olla Vogala niet ver weg gezien de spannende strijkers en de kleur en groove van de blazerssectie. Het inventieve arrangement overschaduwt de versies van Martin Carthy op zijn album Shearwater (wiens melodie Bellowhead leende) en die van diens echtgenote Norma Waterson op A Dark Light van Waterson:Carthy.
Overigens bevat Burlesque nog een nummer dat al op Bellow stond (toen het tweede van Boden & Spiers): Courting Too Slow. Het is zo mogelijk nóg gevoeliger neergezet dan destijds met behulp van cello en enkele blazers.   

Samenstelling
Bellowhead is samengesteld uit: Jon Boden (zang, viool, tambourijn), John Spiers (diatonische trekzal, concertina, bandoneon, backing vocals), Benji Kirkpatrick (gitaar, bouzouki, mandoline, banjo, backing vocals), Giles Lewin (viool, doedelzak, backing vocals), Paul Sartin (viool, hobo, backing vocals), Pete Flood (drums, percussie), Rachael McShane (cello, viool, zang), Justin Turgur (trobone), Andy Mellon (trompet, flugelhorn), Gideon Juckes (sousafoon, tuba) en Brendan Kelly (saxen en basklarinet).

Om alle grappige nuanceringen en combinaties op Burlesque naar waarde te kunnen schatten moet je affiniteit hebben met de Britse (muziek)geschiedenis. Het enthousiasme dat Bellowhead losmaakt bij de muziekpers in hun eigen land, zal hier dus niet hetzelfde kookpunt bereiken. Maar de fijnproevers zullen toch ook hier minstens moeten beamen dat het aanstekelijke begeesterde folk betreft, enerzijds ongenaakbaar swingend en dansbaar, anderzijds gevoelig tot op het bot.

Henk - Waardering 9