Persoonlijke
interpretaties
Ondanks haar vroege dood in 1978 is Sandy Denny al meer dan dertig jaar mijn favoriete zangeres. Qua zangeres, componiste en vertolkster van traditionele liederen is zij wat mij betreft nog steeds onovertroffen. Eigenlijk was zij in het begin van de jaren 70 voor mij de aanleiding om me eens wat meer in de 'folk' te verdiepen. Het resultaat is geweest dat deze muziek me nooit meer heeft losgelaten.
In de loop der jaren is er een aantal tribute-albums met werk van Sandy Denny verschenen. Vikki Clayton, een graag geziene gast op het Cropredy-festival, bracht in 1994 'It suits me well' uit, terwijl ook Fairport-maatje Iain Matthews in 2000 met de gelegenheidsband 'No Grey Faith' het album 'Secrets all told - The songs of Sandy Denny' opnam. Zelfs de Continental Drifters, met Bangles-gitariste Vicki Peterson bracht in 2001 een mooie ode aan Sandy Denny met het album 'Listen Listen', gestoken in een prachtige, aan Fairport's Liege & Lief ontleende hoes.
Vijfentwintig jaar na Denny's dood komt Linde Nijland met haar interpretaties van Sandy Denny-liederen. In mei was ik al getuige van een van de eerste try-outs. Daar was ik heel enthousiast over. Dat kan ik ook zijn over het album dat afgelopen week officieel verscheen (hoewel Folkwoods-bezoekers het album natuurlijk allang in huis hebben…). Het album bevat elf nummers en is ongeveer een doorsnede van Sandy's werk door de jaren heen. Van 'This train' van haar eerste solo-album uit 1967 tot 'What is true', een nummer dat Sandy opnam met Fairport Convention voor 'Rising for the Moon' in 1975.
Opvallend is het ontbreken van liederen van Sandy's solo-albums 'The north star & the raven' en 'Rendezvous'. Vooral het eerste album wordt door velen beschouwd als het hoogtepunt uit Sandy's carrière. Terecht veel werk van het enige album van Fotheringay, de groep die Sandy in 1970 oprichtte met Trevor Lucas, haar latere echtgenoot. Een groep die eigenlijk in haar kiem gesmoord werd, maar toch een album achterliet dat, ondanks aanvankelijk scepticisme, uitgroeide tot een ware klassieker.
Ook Sandy Denny als vertolkster van traditioneel materiaal wordt niet vergeten. 'Nottamun town', met mooi accordeonspel van Bert Ridderbos en het lichtvoetige 'Matty Groves' behoren zeker tot de hoogtepunten van het album. Iets minder tevreden ben ik over 'Banks of the Nile' dat voor mij op het album te lang duurt, iets waar ik overigens bij het live-optreden geen last van had. Het up-temponummer 'This train' vormt daarna voor een aangename afwisseling.
Linde Nijland wordt ingetogen maar vakkundig bijgestaan door Törf-leden Bert Middelbos en Eddy de Jonge en violist Hans Battenberg. Opname en mix was in handen van Phil Mills, die een mooi droog geluid heeft gecreëerd zonder opsmuk en onnodige overdubs.
Zoals ik al eerder schreef , heeft Nijland zich de liederen van Sandy Denny op een zeer persoonlijke wijze eigen gemaakt. Ze heeft niet de intentie gehad om Sandy Denny te kopiëren. Hoewel de liederen ontegenzeggelijk van Sandy Denny zijn, hoor je ook onmiskenbaar Linde Nijland zoals we haar kennen uit het duo Ygdrassil. Een compliment daarvoor is op zijn plaats.
Assie Aukes - Waardering 8,5