Gerry De Mol & Eva De Roovere leveren met Min & Meer een logisch vervolg af op hun zo succesvolle debuutalbum Kleine Blote Liedjes. Er mogen dan iets meer (uitstekende) muzikanten aan meewerken, het blijven meest toch poëtisch getinte liedjes in fijngevoelig klein gehouden arrangementen.
Kleine blote liedjes - met enkel zang en snaren - staan er dus nog steeds op. Maar iets vaker dan eerst is het blote afgedekt met een monokini of daaromtrent. Het hart van de sound wordt nog steeds gevormd door subtiel en soms rootsy akoestisch snarenspel plus prachtige zang. Die van Eva De Roovere romig, die van Gerry De Mol dromig. Kenmerkend zijn ook de melancholische toonzetting, de gelaagdheid in de (altijd Nederlandstalige) teksten en het gevoel voor humor.
Vergeleken met de sound van het debuutalbum is de opvallendste vernieuwing de inbreng van accordeon (Ivan Smeulders) en percussie (Frédéric Malempré). Alle andere instrumenten die aan het snarenspel van Gerry De Mol en producer Gert-Jan Blom worden toegevoegd komen sporadisch voor. Zo kleuren Lode Vercampt en Wouter Vandenabeele een van de veertien nummers warm in op respectievelijk cello en viool. Ook hoor je een enkele keer een klarinet (Eva De Roovere), een sprankelende Portugese guitarra (Pedro de Castro), een mondfluitdeuntje (Mich Walschaerts) en terughoudende drums (Luc Van den Bosch).
De gastrol die me het meest verheugt is die van zangeres Vera Coomans, die overigens ook beperkt blijft tot één nummer. Haar donker stemgeluid vormt een mooi contrast met dat van Eva De Roovere. De twee zangeressen zongen ‘Ooit', het sterke openingsnummer van deze cd, al eens eerder samen in 'Ladies Night', een gelegenheids-programma van Oblomow, dat andere project van De Mol en De Roovere. Daarmee deden ze vorig jaar een tiental Belgische theaters aan.
De meeste songs zijn van eigen makelij. Zoals gezegd kenmerken gelaagdheid en melancholie De Mol's werk. Zo heeft ‘Piraten' iets van een kinderlied - ook in het muzikale idioom - maar zou bij nadere beschouwing kunnen handelen over de druk die de maatschappij zichzelf oplegt. Kritiek op de jachtigheid van het bestaan ligt opgesloten in ‘Zaventem' waarop De.Mol bij uitzondering de piano bespeelt, heerlijk melancholiek zoals ook de ondersteunende accordeon. Ontroerend zijn het afscheidslied ‘Soms is niet voor altijd', en ‘Fifty Fifty', waarin een vrouw het leven overdenkt. En ondanks het olijke musette-achtig kleedje ontkom je niet aan de roerende kinder-naïviteit in ‘Helemaal niet klein'.
Melancholie en gelaagdheid; zwaarmoedigheid ligt op de loer. Maar De Mol en De Roovere weten dat met humor te voorkomen. Meestal subtiel toegepast in instrumentale of tekstuele knipoogjes. Zo kunnen liefdesperikelen - blijkens het titelnummer - ook met een glimlach beschreven worden. Op het eerste gehoor ligt in het copacabana zonnige ‘Vervellen' de luchtigheid er té dik bovenop. Met triangel, palmas, shaker, fluitje en eendimensionale tekst lijkt het a-typisch, maar na enkele draaibeurten schaart het zich toch in de rij van echte Molletjes.
Gerry De Mol heeft een goede neus voor pareltjes van anderen. Op Min & Meer staan covers van Jacques Brel (Les Coeurs Tendres), Tom Waits/Kathleen Brennan (The Long Way Home) en van de Zuid-Afrikaanse singer-songwriter Koos Kombuis (Onder in mijn whiskyglas). Alle drie wonderschoon met treffende vertalingen.
Eva De Rovere klinkt bewogen als nooit tevoren in Brels ‘Teder Hart'. Zij weet steeds beter emotie in haar zang te leggen. Het nummer van Kombuis nestelt zich onmiddellijk in je hoofd. Het wordt gezongen door De Mol, zoals hij ook twee andere nummers geheel voor zijn rekening neemt, vaak mijmerend dromerig, soms olijk. Zijn vocale inbreng groeit niet enkel in kwantitatief opzicht maar ook kwalitatief.
‘Blokje om', de cover van de Tom Waits-song, behoort tot de toppers op dit toch al met stuk voor stuk hoogstaande nummers bedeelde album. Alleen al die vertaalvondst: ‘I always take the long way home' wordt bij De Mol: ‘Ik ga altijd een blokje om'. En dan is daar die beklijvende melodie plus het broeierige arrangement met getokkel op de warme bariton ukelele en een rudimentaire banjo, het gepluk aan de snaren van een guitarron en het ritme dat gestaag wordt aangegeven door op elkaar klappende kalfskaken waarvan het gebit dusdanig rammelt dat het de indruk geeft van het spel op een wasbord. Een juweeltje!
Min & Meer kent een opvallende surprise in de vorm van een spelletje dat je via de computer kunt spelen. Het is fraai grafisch vormgegeven, kent verschillende niveaus en werkt met elementen uit liedjes en teksten.
Gerry De Mol & Eva De Roovere treden zaterdagavond 15 oktober op in het Koningstheater in Den Bosch. Zie voor uitvoerige speellijst www.kleinebloteliedjes.com
Henk - Waardering 9-