Sfeer Triskell festival op cd knap benaderd
Div. - 'Tot weer es get is...' - Triskell festivals Merkelbeek 2003 - 2004 - www.triskell.nl
Zuid-Limburg wordt al een paar jaar verwend met kleinschalige sfeervolle folkfestivalletjes. Ze zijn het werk van Paul en Fieke Baten uit Merkelbeek. Ooit, in de jaren zeventig, maakten ze deel uit van de Limburgse folkgroep Get Paraat; nu is dit echtpaar de enthousiast stuwende kracht achter de organisatie Triskell.
Triskell groeit. Inmiddels stampen ze al vier festivals per jaar uit de grond. Tijdens de edities van afgelopen twee jaar zijn opnamen gemaakt. Het puikje daarvan is nu verschenen op het album 'Tot het weer es get is...' Allemaal live opgenomen. Dat levert verrassend hoogwaardig materiaal op. Verrassend ja, want terwijl bijvoorbeeld het concert van de Italiaanse groep Din Delòn in maart vorig jaar leed onder matige geluidsweergave in de zaal, staat hun nummer 'Le Tre Sorelle' nu perfect op dit album. Eens temeer een bewijs van wat je kunt bereiken met "close miking" bij live optredens, als je het signaal zonder tussenkomst van verdere apparatuur rechtstreeks op de digitale tape terecht laat komen. Het is zo knap geregistreerd dat je nu en dan twijfelt of het wel écht een live-registratie betreft. Maar het is toch echt zo. Bij de meeste concerten waren we zelf getuige...
Het is een pracht-album geworden, zonder overbodige 'sfeergeluiden'. Slechts bij twee van de zestien nummers, als het echt functioneel is, hoor je een aankondiging. Van het publiek hoor je - op een applausje aan het slot van vier nummers na - niets.
Zoals op de festivals is er ook op dit album een flink aandeel voor 'klein gehouden' akoestische muziek. Op die manier geeft het de gemoedelijke luistersfeer raak weer, die je als bezoeker in Merkelbeek telkens treft. Een groot compliment voor de fijngevoelige samenstelling van dit album is dus op zijn plaats. Voor een belangrijk deel is dat het werk van de Vlaamse radio-producer Marc Vandemoortele. Zowel qua sfeer als klankkleur past alles logisch in elkaar. Daardoor ontwikkelt 'Tot weer es get is...' zich tot een album om van te gaan houden.
Even alle nummers op een rij, voorzien van 'n korte toelichting:
1. Le Tre Sorelle - Din Delon (trad.) 4.24 - Bekende Italiaanse traditional grotendeels gezongen door zangeres Simona Scuri. Het laatste couplet zingt melodeon-kanjer Andrea Capezzuoli, de dragende kracht van de groep. Begeleiding: diatonische trekzak, bas en draailier. Gelukkig is hier gekozen voor een nummer zonder de saxofonist die tijdens het concert grote moeite met de timing had en die inmiddels vervangen is..
2. Een Bitter Zeemanslied - Folkcorn (trad.) 1.45 - Uptempo; mooie samenzang; pittig en folky wordt gezongen over 'de zoute pekelzee' met begeleiding op blokfluiten, accordeon, contrabas en gitaar.
3. Johnny Doherty's Mazurka / Walshes Hornpipe - Kieran Fahy & Tom Togher (trad.) 1.58 - met een stiekeme swing gespeelde akoestische tunes op fiddle en melodeon.
4. Aye Waukin'O - Helen Flaherty & Philip Masure (Robert Burns) 3.08 - De aankondiging van dit fraaie lied is terecht meegenomen, al was het maar vanwege de sappige Schotse tongval van Helen Flaherty:'This is my favourite Burns-song. It's about laying awake at night, thinking of someone you love. So, if anyone had lost someone who is close to you, this is for you.' Vervolgens zingt ze het met volledige overgave. Let ook eens op het heldere spel van de Belgsiche gitarist Philip Masure.
5. One Morning In The Springtime - Ygdrassil (Linde Nijland) 4.03 - Een van de hoogtepunten van dit album. Ygdrassil-liefhebbers zouden alleen al voor deze uitvoering het album moeten beluisteren. Nóg gevoeliger en in een iets lager tempo gezongen dan op de Ygdrassil-cd 'Nice Days Under Darkest Skies'.
6. Avond - Trans Garriau Express (Jan de Vuyst & Greet Garriau) 5.02 - Nog zo'n juweeltje, dit keer uit Vlaanderen. Warme klanken op subtiele gitaar (vader Paul) en terughoudende sax (broer Koen) begeleiden de kwetsbare stem van Greet Garriau, die op het laatst haar diatonische trekzak hemels laat harmoniëren met sax en gitaar.
7. Le Petit Camé - Musaraigne (Pascale Rubens) 3.41 - Bijna een logisch vervolg op het vorige nummer door de intro van Pascale Rubens op diatonische trekzak. Het deinende instrumentale nummer wordt vervolgens lekker gekruid door het soms donkere cello-spel van Hannes Pouseele.
8. Homunculus - Maggie Holland (Chris Smither) 2.56 - Ze heeft geen superieure stem, eerder breekbaar en trots. Haar gitaarspel scoort juist een voldoende, maar is wel effectief. En toch pakt deze Engelse singer-songwriter je meteen bij je lurven. Er is geen ontkomen aan als ze zingt "This woman needs nothing at all..." Als bewijs is het dankbare applaus meegenomen.
9. The Road To Rome - Dave Evans (Dave Evans) 4.37 - Zijn stem slalomt vervaarlijk rond de juiste toonhoogte. De bibbers van de aangrijpende plankenkoorts waarmee hij op het podium zit, klinken erin door. Maar op zijn gitaarspel krijgen ze geen vat. Wát een gitarist! Hij laat zijn snaren waarlijk zingen. Plaats hem gerust in het rijtje tijdgenoten Renbourn, Jansch, Graham.
10. Naradie - Ambrozijn (Tom Theuns) 4.36 - Een perfecte subtiele uitvoering, waarin alle noten en zang exact op hun plek vallen. Vandenabeele's fiddle-solo druipt van het gevoel. Ludo Vandeau was er nog bij met zijn warme stem. Maar ook Tom Theuns toont zich de goede zanger die hij tegenwoordig bij ontstentenis van Ludo Vandeau in Ambrozijn, blijkt te zijn.
11. Fiere Margrietje - Wè-nun Henk (trad.) 3.41 - De ontwikkeling die Wè-nun Henk de laatste jaren doormaakt komt hier tot uiting in een spannende uitvoering. Goede stem, sterk fidllespel, twinkelende snaren, donker gestreken contrabas en creatief drumwerk.
12. The Woman From Tuam - Kieran Fahy (Kieran Fahy) 2.52 - Warme fiddle-klanken in deze air van de gelijknamige solo-cd van de in België wonende Ierse violist Kieran Fahy (ook Shantalla en Valerio).
13. I Wish My Love Was A Red Red Rose - Tomás Lynch (trad.) 4.46 - Zijn gitaarspel is subtiel én dynamisch in een combinatie van fingerpicking en plectrum-aanslag. Een doorleefde uitvoering van deze fraaie traditionele Ierse song.
14. La Mazurka De Sant Andiou - Jan-Mari Carlotti (trad.) 3.35 - Een lichtvoetig gebracht lied. Was dit in plaats van een cd een dvd geweest dan zag je Jan-Mari Carlotti al dansend over de dansvloer zijn gitaar bespelen en zingen. Een unieke en boeiende vertolker van het nauwelijks nog gehoorde oude Occitaanse lied.
15. Mise Raifteri An File - Tom Togher (trad.) 2.34 - Tom Togher doet dit ook wel eens in zijn groep The Swigshift. Een sterk a capella gezongen gaelic song. Het misstaat absoluut niet op dit album.
16. Clockwork Music - Robb Johnson (Robb Johnson) 4.27 - Deze Engelse singer-songwriter toont zich met stem en gitaar een bezielend performer, sociaal bewogen, geëngageerd, maar eveneens een knipoog. Ook van dit nummer straalt dat af. Met een lichte melancholie in zijn stem en haarzuiver gitaarspel had dit album geen beter slot kunnen krijgen.
We kijken al uit naar een volgend Triskell-verzamelalbum eind dit jaar met daarop een weergave van concerten op de vier Triskell-festivals van dit jaar. Hopelijk werkt de ervaren radio-man Vandemoortele daar opnieuw aan mee.
Over een paar weken, op vrijdag 18 maart, is er alweer een 'midwinter'- editie van het Triskell-festival. Deze 'binnen'-aflevering speelt zich af in het Theater Landgraaf. Op het affiche daar: Ambrozijn, Wiz Jones, Tannahill Weavers en Caulfield. Zes weken later, op zondag 1 mei, volgt dan alweer het lente-festival met o.a. Coope, Boyes & Simpson en Amorroma en 20 augustus de zomer-editie, beiden in de Merkelbeekse tuin van Paul & Fieke Baten aan de Douve 15-16. Bovendien is voor zondag 6 november een 'verrassingsfestival' aangekondigd.
De cd kost 10 euro (met verzendkosten 12,50 euro) en is via de site www.triskellfolk.nl te bestellen. Natuurlijk is het album ook te koop bij alle activiteiten die Triskell organiseert.
Henk - Waardering: 9