Onbevangen en afwisselend
Van Verre - Da a Un'Dela - Eigen beheer www.vanverre.com
De Nederlandse groep Van Verre gaat onbevangen om met haar repertoire. Worden ze gepakt door een mooie deun of een aangrijpend lied, dan is de kans groot dat ze het een paar weken later uitvoeren. De drie meiden van Laïs stimuleren de drie zangers van de groep tot - knappe - driestemmige zang. Di Gojim inspireert tot jiddische klanken inclusief een lekker lyrische sopraansax. Bovendien houden ze van Schotse en Ierse traditionals én een knipoog. Dit resulteert in het divers samengesteld akoestisch schijfje Da Da Un'Dela, waarop naast zang en sopraansax ook viool, tin whistle, gitaar, bas, lepels en accordeon te horen zijn.
Hoewel vijf van de negen nummers keltisch getint zijn, is afwisseling een van de aantrekkelijke kanten van deze cd. Het is verrassend om na de Schotse Robert Burns klassieker Ye Jacobites een jiddische traditional te horen. En na De Wijn van Laïs en de Ierse traditional Step it out Mary! opnieuw jiddische klanken in Paint it Im Yerusalem (opgeleukt met een stones-Paint it Black-introotje). Na het ook van Laïs geleerde Le Renard et la belette volgen nog drie Schots/Ierse nummers.
Van Verre bestaat uit: Aiwa Froeling (viool), Haimo Tonnaer (tin whistle, sopraansax en zang), Fred Dijk (gitaar, zang, lepels), Rinke Kortenbach (bas, zang) en gast-accordeoniste Anneke Wilbrink. Vocaal is het allemaal dik in orde. Instrumentaal valt er nog het een en ander te ontwikkelen (fiddle kan bijvoorbeeld best ietsjes strakker) en zou er nog wat meer verrassing en spanning in de arrangementen gebracht kunnen worden. Live weet Van Verre het cd-materiaal uitstekend te brengen. De moeilijker zangnummers (Ye Jacobites voor een groot deel a capella!) komen ook dan goed uit de verf. Ze zijn dan ook - na een geslaagd optreden in september afgelopen jaar - opnieuw uitgenodigd voor een concert bij folkclub Twente in de Roef in Enschede op vrijdag 18 maart.
De toelichting, die Van Verre in het hoesje bij elk nummer geeft, onderstreept de onbevangenheid, wellicht mede bepaald door slechts een geringe hinder van historisch besef. 'Ye Jacobites' schrijven ze terecht toe aan Robert Burns, verbazingwekkend is echter de toevoeging dat ze het nummer tot nu toe slechts kenden in één uitvoering, die van Jasper 'Thirsty Dog' van Duuren. Tip voor Van Verre: deze overbekende Schotse klassieker kun je horen op 'Robert Burns, The complete songs, vol. 2'. Deze cd maakt deel uit van een 12-delige serie met de complete liederen (meer dan 300) van Burns, die in 1996 uitgebracht is in het kader van zijn tweehonderdste sterfdag. Uitvoerenden zijn onder andere Tony Cuffe, Rod Paterson, Janet Russell, Ian Bruce en Christine Kydd. Bovendien kun je Ye Jacobites bijvoorbeeld ook vinden op albums van The McCalmans, Eddie Reader, Johnstons, Ian Bruce, The Corries en Tri Yann.
Deze laatste Bretonse supergroep blijft in de uitleg over 'Le Renard et la belette' ongenoemd. Van Verre schrijft bij dit nummer: 'Natuurlijk ook van Lais'. Maar Lais kent het nummer weer uit de Franse folk. Daar heeft Tri Yann deze folkklassieker groot gemaakt, maar dan met de songtitel 'La Jument de Michaud'.
Het nummer 'Brewer Lad' zegt de groep te kennen van Golden Bough. Tip: loop volgende maand eens binnen bij een van de concerten die The Tannahill Weavers dan in ons land geven en laat je verrassen door hun stomende versie van deze Schotse traditional.
Henk - Waardering 6,5