Rockende funky
celtic folk van enQ
Van de Corrs tot de Doors van U2 tot Pink Floyd. Tal van associaties roept enQ op (spreek uit als eee-en-cue). Het genre? Rockende Funky Celtic Folk met een hoop energie, herrie maar ook met goede stemmen, snerpende gitaarsoli, onnavolgbare basloopjes en een door merg en been snijdende viool.
Twee jaar geleden ontstond enQ, een Engelse band met vijf ervaren muzikanten. De spil bestaat uit violiste Vicky Brown en gitarist Brian Heywood. Vicky Brown, die ook een enkele keer zingt stamt uit de folkhoek, Heywood uit de rock. Hij speelde ooit in de Australishce band Blue Tongue.
In Sean Devlin hebben ze een uitstekende frontman gevonden. Deze zanger/gitarist zingt al 15 jaar in diverse rock- en jazzbands. Uit de folkrock komt Brian Jenking met een zessnarige basgitaar. Gary Munnelly, de drummer, heeft zowel rock- als folkbloed en speelde ondermeer in Rough Trade en MoonDance.
Dit debuut-schijfje doet aanvankelijk een aanslag op je cd-speler en verpulvert het kraakbeen in je boxen en dat in een tempo dat dermate up is dat het meer aansluit bij de rocker onder de folkies dan bij de ballad-junk.
Maar vergis je niet. enQ maakt geen herrie om de herrie. Als je enig geduld betracht passeert ook relatief rustig werk. Zoals nummer 3 The Wind is Howling met mooie zang van Sean Devlin en gitaarspel van Brian Heywood dat over het algemeen iets weg heeft van The Edge, maar soms Knopfler benadert. In dit nummer ook een gastrol voor Jerry Donahue op gitaar.
Ook top is Turn The Tide dat naadloos overloopt in Nicky's Cup Of Tea. Ruim acht minuten, beginnend met een Pink Floyd-achtige song overgaand in een fiddle-stuk a la Albion Band-Rick Sanders om vervolgens te eindigen in een razende reel.
Inderdaad liefhebbers van reels en jigs komen ook aan hun trekken. Vijf van de twaalf nummers bevatten een link naar traditionals waarin de violiste zich uitleeft. Zo herken je Mona's Delight, Morrison's Reel, Cup of Tea, The dusty windowsill, en The Youngest Daughter. Het dichts bij de ouderwetse folkrock komt The Musical Priest, maar over het algemeen grijpen de bassist, gitarist en drummer in, als het te obligaat rockend dreigt te worden.
Deze inventieve rockers zijn overigens ook niet vies van toegankelijke songs. Het nummer Drunk on the Moon heeft bijvoorbeeld dat poeslieve en dus commerciële van The Corrs. Behave Yourself en The Glory Road zijn heftiger, maar hebben ook top-40 potentie.
Henk -Waardering 7