Conventionele
aanpak
Noordoost-Engeland is een regio die in het verleden nogal wat klappen heeft gehad. Het was van oudsher een gebied waarin veel mensen een (zwaar) bestaan hadden in de mijnen. Bernie Parry schreef ooit de song 'The dark shores of Durham', omdat de mijnen het mijnafval in de Noordzee dumpten. De stranden waren dan ook met een laag zwart zand bedekt. Ik heb die stranden ooit met Jez Lowe, die dit mooie nummer op zijn allereerste elpee uit 1980 zette, bezocht en ik moet zeggen dat uit vuiligheid toch schoonheid kan ontstaan.
Noordoost-Engeland is ook een regio die rijk is aan traditionele muziek en kent een levendige folkscene. Er wonen veel Ieren, zoals de bekende Doonan Family, en ook vele Engelse artiesten, als Vin Garbutt, Tom McConville en Jez Lowe, zijn nagenoeg bekend.
Bob Fox is in Nederland misschien wel het best bekend als lid van het duo dat hij ooit vormde met Stu Luckley, nu bij de Doonan Family Band. Hoewel de folkscene aldaar goede muzikanten herbergt, staat het niet bekend als een vooruitstrevende scene. En dat is het nieuwste album 'Borrowed moments' van Bob Fox ook helemaal niet. Sterker nog, dit album zou zo'n vijfentwintig jaar geleden ook opgenomen kunnen zijn.
Verschillende nummers van deze cd waren in die tijd al bekend in andere uitvoeringen. Virginia op het album Crown of Horn van Martin Carthey uit 1978, Dance to your Daddy op het enige album van Sweeney's Men uit 1968 en 'Shoals of Herring', het Ewan MacColl-lied dat in 1967 al door The Dubliners werd opgenomen op 'More of the hard stuff'. Met deze liederen heb je constant het gevoel dat je het al eerder en beter hebt gehoord.
Toch valt er best wat te genieten op dit album. Bob Fox heeft een aangename stem, en in het folk-wereldje is wel behoefte aan een goede mannenstem, en hij speelt verdienstelijk gitaar. Fox laat zich spaarzaam begeleiden door competente muzikanten als Anna Ryder, Norman Holmes en Chuck Fleming*.
Mooiste momenten op het album zijn Jez Lowe's 'Last of the widows', waarin het mijnwerkersverleden van beide heren tot uiting komt. Beiden hebben veel familieleden die in de mijnen gewerkt hebben. Ook 'She waits and weeps', ooit door Vin Garbutt geschreven voor de nabestaanden van de 168 slachtoffers op Piper Alpha, de boortoren die in 1988 in vlammen opging, is aangrijpend in haar eenvoud. Ralph McTell schreef 'Peppers and tomatoes' over de etnische zuiveringen in voormalig Joegoslavië en voor mij het hoogtepunt van dit album.
Bob Fox levert met 'Borrowed moments' een degelijk album af, maar door de conventionele aanpak zal dit geen helaas grotere schare bewonderaars opleveren.
Assie Aukes - Waardering: 7
* Ik moet altijd lachen wanneer ik de naam Chuck Fleming lees. Ooit logeerde deze geweldige violist eens bij mij. Hij wilde graag de hond van mijn vrouw uitlaten en dat mocht. Ondertussen was Chuck steeds bezig stokken weg te gooien die de hond dan weer moest halen. Op een gegeven moment had dat beest daar zo de balen van, dat hij niet meer achter de stok aanging. Wat deed Chuck? Hij klom zelf over het prikkeldraad om de stok te halen, kreeg een enorme winkelhaak in zijn broek, bleek dat z'n enige broek te zijn die hij mee had op tournee en moesten we nog hals over de kop nog een nieuwe broek kopen. Dit duurde zo lang, waardoor hij te laat voor het volgende concert arriveerde. En Chuck? Die bleef lachen…