Soundscape-achtige
muziek van Zweedse band
r
AU is een Zweedse groep die een geluid heeft gecreëerd dat ergens zweeft tussen traditie en moderniteit. Na enkele jaren geëxperimenteerd en opgetreden te hebben als Ars Ultima is de band uitgekomen op haar huidige geluid, dat een mengvorm is tussen traditionele (en door de traditie beïnvloede) melodieën en hedendaagse muziekvormen.
Alchímía is een collectie van zowel nieuwe als bewerkte oudere nummers, die van het Ars Ultima project komen. De duidelijkste manier om de muziek van AU te beschrijven is dat als een fusie tussen Dead Can Dance, Portishead, Hawkwind en Ozric Tentacles. De nummers zijn geïnspireerd door de teksten van oude alchimisten, die tevens als basis dienden voor de songteksten. AU's muziek heeft een etherische lading, is soms donker en maakt gebruik van psychedelische solos.
Daarnaast heeft de band een vrij organisch geluid doordat de electronica (samples) gemengd wordt met traditionele instrumenten zoals de hurdy-hurdy, schalmei en blokfluit. Deze mix resulteert in dromerige bijna soundscape-achtige muziek zoals de nummers 'Salomon' en '168'. Sommige nummers zijn wat harder zoals 'Atalanta Fugiens', dat gebruikt maakt van licht vervormde trip-hop beats.
Het beste nummer op de cd is 'Väïnämöïmen', dat het enige echte traditionele nummer op de plaat is en ergens tussen Dead Can Dance en Hedningarna zweeft met betrekking tot stijl en geluid.
Deze plaat zou niet misstaan als soundtrack van een psychedelische versie van The Lord of the Rings. Een heel geslaagde eerste plaat dus van deze band.
Martijn van Gessel - Waardering: 7,5