Een wat oudere (2001) Dougie MacLean CD wordt nu via Music & Words
uitgebracht in Nederland. Als ik me niet vergis was "Who am I" zijn 17e CD.
Zijn eerste nieuwe CD na Riof (1997).
Sinds de jaren '70 is er nogal wat veranderd in het leven van Dougie MacLean. Van straatmuzikant, via Tannahill Weavers en (tijdelijk) Silly Wizard, heeft hij zich op geheel eigen kracht ontwikkeld tot een grote internationale naam. Hij schrijft filmmuziek (o.a.Last of the Mohicans), toert over de hele wereld, heeft al jaren een eigen label (Dunkeld Records) en studio en baat ook nog een hotel annex pub uit in Dunkeld.
Wij zagen hem vorig jaar in Zwolle aan het werk waar hij een volle zaal moeiteloos inpakte. Een sympathieke verschijning die, ook in muzikaal opzicht, in al die jaren geen spat veranderd is. Zijn compositie "Caledonia" is inmiddels zo vaak gecoverd dat het de status van 2e volkslied voor de Schotten heeft bereikt. Het helpt als je de persoon achter de muziek kent. Je zou cynisch kunnen opmerken dat het allemaal wel heel gladjes is wat Dougie MacLean produceert en dat er muzikaal nauwelijks iets verandert. Dat mag zo zijn maar aan zijn oprechtheid hoeft geen seconde getwijfeld te worden. Er is niets gekunstelds of onechts aan de persoon/muzikant MacLean.
Maclean is een echte familie-man, geïnteresseerd in de geschiedenis van zijn voorouders. Het Cd-boekje bevat oude familie foto's en kleine kunstwerkjes van echtgenote Jennifer. Zoon Jamie tenslotte is verantwoordelijk voor de bas- en percussiepartijen op deze CD en tekende voor de produktie. Het familiethema komt regelmatig terug op zijn Cd's. Op "Who am I" via de gelijknamige song en via "Talking with my Father". Hele mooie song met heldere gitaarbegeleiding en subtiele Scottish smallpipes (Graham Mulholland). "Mary Queen of Scots" krijgt door begeleiding van de "cor anglaise" (soort hobo) van de mij onbekende Jennifer Biber iets tragisch, weemoedigs; een van de betere nummers van de CD. Er staat één instrumentaal op deze CD, "Nothing to do with it", een weinig origineel folkrock-nummer zonder veel spanning.
Douigie MacLean is een natuurmens, regelmatig te vinden op de Isles of Lewis (West Schotland). "Pabay Mor" is zo"n typische Maclean song waarin hij de kracht van de natuur, en het ontzag van een zeeman daarvoor, beschrijft. Om de simpele dingen uit het leven, en de kunst daar van te genieten, daar gaat het om bij Dougie Maclean. Die voor hem belangrijke dingen weet hij te vangen in begrijpelijke, romantische teksten. De CD is o.a. opgedragen aan Alan Roberts, vaste muzikale partner van Douigie MacLean in de jaren zeventig. In 1978 bracht dit duo de klassieker "Caledonia" uit. Alan Roberts overleed een paar jaar terug op 51-jarige leeftijd.
Het nieuwste project van Dougie MacLean is een compositie-opdracht van het Celtic Connections Festival. Op 30 januari a.s. is de première van "Rural Image", aangekondigd als multi-media spektakel.
Paul - Waardering 7