Dansmuziek om
naar te luisteren
Vrij vertaald staat de titel voor "kleine geheimen die in het oor gefluisterd worden". Dat "kleine" mag voor mij terstond vervangen worden door "grote". Niet gering wat Amann Rik op deze CD doet. Volledig akoestisch gespeelde dansmuziek, het merendeel zelf gecomponeerd maar in stijl herkenbaar Bretons. Maar wel aangenaam modern in stijl.
Er worden fraaie verbindingen gelegd met andere kulturen zoals in "TOUR". Dit muziekstuk verbindt Yemen(!), Bretagne en Hongarije in het ritme van een Andro. En dan het instrumentarium. De traditionele rol van bombarde en biniou wordt hier overgenomen door (houten)dwarsfluit en fagot ondersteunt door akoestische gitaar en contra-bas. Hoe geslaagd deze mix van traditioneel/modern is wordt geïllustreerd in Complète pur beurre, een lange suite die opent met een Gavotte en eindigt met een minder gekende rondedans uit Bretagene, de Pach'pi.
Alle liefhebbers van Bretonse muziek zullen het ritme van de Gavotte Ton Simple en het daarop volgende Bal moeiteloos herkennen. Maar na het Bal worden de traditionele paden verlaten en in de Gavotte Ton Double en Pach'Pi wordt jazzy en swingend gemusiceerd. Hier doet Amann Rik aan het allerbeste van Deiseal denken.
De groep heeft ook iets met titels. Ik noemde al de CD-titel (overigens ook de titel van een Scottische op de CD). "Grandeurs et misères des auriculaires" is de titel van een Andro. We zijn allemaal wel eens uitgenodigd om die mee te dansen: ringvingers van de dansers worden in elkaar gehaakt en via synchrone ritmische armbewegingen en bijpassend voetenwerk ontstaat een fraai soort rei-dans. Tenminste als het goed gebeurt. Anders ontstaan er blessures aan de ringvinger: misères des auricaulaires.
Nog zo'n titel: "Deux paires de chausettes dans un corbeille de fruits" oftewel "twee paar sokken in de fruitmand". Raadselachtige titel van een Hanter Dro met gestreken contra-bas en imponerend fluitwerk.
Nog 2 wat langere stukken op deze CD, een Suite Plinn (Chez Alex rien de nouveau) en een suite Fisel. Beiden openen met een eigen interpretatie van een Ton Simple (normaal een wat trage opening waarin dansers op de vloer worden uitgenodigd). Niet bij Amann Rik. Die openen rustig met een stukje klassiek. In het geval van de Suite Plinn eindigt die met een Bulgaars gekleurde Ton Double. Bij de Suite Fisel krijgt het nummer in de Ton Double ongekende vaart en swing. Hier wordt ook duidelijk wat een fantastische timing deze muzikanten hebben.
Bijzondere CD van een bijzondere groep.
Paul - Waardering: 8½