NO blues - Oh Yeah Habibi - Continental Records
Tien jaar geleden begon NO blues met een kern van drie leden: de twee Nederlanders Ad van Meurs (gitaar) en Anne-Maarten van Heuvelen (bas) en de Palestijn Haytham Safia (ud). Geluidstechnicus Ankie Keultjes leverde extra vocalen en al snel voegde de Sudanese percussionist Osama Maleegi zich bij het gezelschap. Bij optredens werd het publiek als vanzelf vrolijk door de muzikale mix van folk, blues en Arabische klanken, dat prompt arabicana werd gedoopt. Door spanningen binnen de groep kwam er bijna een einde aan de samenwerking met het vierde album Hela Hela (2010), het besluit was al gevallen, maar de populariteit van de groep was zo groot dat er toch nog heel wat optredens gepland werden en ideeën voor een liveplaat leverden in 2013 zelfs een volwaardige dubbelaar (Kind Of NO blues) op met nieuwe studio-opnamen en verrassende gastbijdragen. Er werd dus een manier gevonden om door te gaan, met inmiddels het zesde album, Oh Yeah Habibi, als jongste resultaat. Met deze cd brengt NO blues echter wel een iets ander geluid. Er zijn geen gasten uitgenodigd wat voorheen wel gebruikelijk was, percussionist Osama Maleegi heeft enkele prominente bijdragen geleverd en er wordt voor het eerst ingehaakt op de actualiteit. De groep wil dit keer niet alleen de muziek van oost en west combineren, maar ook een brug slaan tussen culturen.
In de loop der jaren is de groep zich blijven ontwikkelen; arabicana stond steeds centraal, maar Safia kreeg geleidelijk aan een grotere rol als zanger, er werd geëxperimenteerd met elektronische invloeden en percussionist Maleegi kwam steeds meer in beeld als vierde componist en zanger in de band. Op Oh Yeah Habibi komt dat tot uitdrukking in een iets meer Afrikaans geluid, dat een extra dimensie toevoegt aan de tot nu toe bekende arabicana. Zijn karakteristieke warme stem is te horen in het lome Eshasa en de fijne ballad Sudan, waar de Osama Blues enigszins doet denken aan het broeierige Malinese woestijngeluid.
Hoewel NO blues zich nooit bemoeid heeft met politiek of religie sluipt dat er met de huidige problematiek eigenlijk vanzelf in. Natuurlijk was er altijd al de vreemde muzikale combinatie tussen oost en west in de groep en stond op Lumen (2009) het aangrijpende The River Wild, waar Ankie Keultjes zingt vanuit het standpunt van een vrouw in oorlogsgebied, maar na de aanslag eerder dit jaar op het kantoor van Charlie Hebdo merkten de bandleden dat er iets veranderde in hun muziek op het podium. Onlangs was er zelfs een optreden met Syrische vluchtelingen, een feest volgens geluidsvrouw en zangeres Keultjes. Later kreeg dat helaas een minder leuk randje door iemand die had opgemerkt dat zij vanachter de mengtafel zong in plaats van op het podium (iets wat zij overigens al jarenlang doet en niet alleen in NO blues) en dat op internet veroordeelde. Volgens deze persoon zouden de Syriërs dit geëist hebben vanwege hun geloof…
Het album was al af toen dit gebeurde, maar de actualiteit is terug te horen in diverse nummers. Exodus, dat een heerlijk muzikale spanning herbergt tussen gitaar en ud, en het ontspannen open The World Keeps On Turning gaan bijvoorbeeld over vluchtelingen waar het lekker bluesy Two Trains en het fijn folky Gods Move aan religieuze thema’s raken.
En dus viert NO blues feest, omdat ze tien jaar bestaan en een nieuwe cd hebben gemaakt. Het arabicana-geluid is direct herkenbaar, zoals gebruikelijk horen we een mengeling van Engels, Arabisch en Hebreeuws onder begeleiding van gitaar, bas, ud en percussie. Een wat lome, ontspannen sfeer voert de boventoon in de nog immer krachtige liedjes van de uitvinders van arabicana. Bij nadere beluistering echter ontdek je een wereld van menselijk gevoel. NO blues ontpopt zich op Oh Yeah Habibi als een band van bruggenbouwers tussen culturen. De problemen die zich nu vormen in onze maatschappij zullen ze er niet gelijk mee oplossen, maar hopelijk stemmen de liedjes dit keer niet alleen tot vrolijkheid maar ook tot nadenken. Over hoe het wel kan.
Mirjam Adriaans
Eerstvolgende optredens van NO blues:
08/10/2015 Deventer Schouwburg, Deventer
16/10/2015 Theater de Wegwijzer, Nieuw en St. Joosland
30/10/2015 Rasa, Utrecht
31/10/2015 Paradox, Tilburg
29/11/2015 Paradiso, Amsterdam