Vandiekomsa - Vur Mekaar - HKM Records HKM 42702 / Coast to Coast
-door Mirjam Adriaans, foto’s Ronald Rietman-
Het werd een gezellige boel op de cd-presentatie, er werd volop gekletst en muziek gemaakt, Vandiekomsa had het Vur Mekaar in Tilburg. De officiële debuutplaat van de groep vond dan ook gretig aftrek om na afloop thuis beluisterd te worden.
Gistermiddag werd de cd Vur Mekaar (hij is overigens ook op vinyl te koop) officieel gepresenteerd in Tilburg. Zjef Naaijkens (Veulpoepers) vertelt eerst waarom het album van Vandiekomsa een commercieel misbaksel is: hij is in het Brabants en wie wil er nou luisteren naar een lied over een kiepenboer die geruimd wordt? Paradox is vol en rumoerig en de middag lijkt wat meer in het teken te staan van feest en gezelligheid dan van de muziek, dus de eerste set is vervolgens wat vlak. Wie luistert merkt dat de zang aan de zachte kant is, waardoor de teksten vaak lastig te verstaan zijn en da’s jammer, want deze mannen hebben mooie verhalen te vertellen in hun liedjes. Na de pauze komt de band toch nog aardig op stoom en als de zaal even tot stilte gemaand wordt kan David Cornelissen het mooi gevoelige Verlegen zingen, zichzelf begeleidend op gitaar, Kees Schoone ondersteunt zachtjes op accordeon. Dit liedje staat niet op het nieuwe album (wel op de eerste demo-cd, die alleen nog digitaal verkrijgbaar is), maar is voor mij wel een bijzonder kleinood deze middag. En waar op de cd enkele vioolpartijen zijn ingespeeld door Katrien Bos is nu voor de gelegenheid 'onze Joris' uitgenodigd, de broer van David is over uit Frankrijk. Hij speelt mee op twee stukken, maar bij Schots In Cm kiest hij voor een dansje met zijn zus, er is nog net een hoekje vrij. Aan het einde van het optreden komt Woensel Kermis langs, ze leerden het kennen van Dommelvolk. En wat we ook van die groep kennen is De Gruwelijke Moord Te Raamsdonk, dat door Vandiekomsa als bonustrack op de schijf Vur Mekaar is gezet. Tot slot mag de hele zaal nog even meebrullen met Zjef Naaijkens en het verhaal van Den Egelantier, Vandiekomsa houdt de Brabantse traditie graag in ere.
In 2011 maakten ze een demo-cd als trio, Vandiekomsa bestond toen uit Hein Augustijn (gitaar, mandoline en zang), Ramon de Louw (zang en percussie) en David Cornelissen (fluitjes, mandoline en banjo, zang). Inmiddels is het drietal met de toevoeging van Maarten Roijackers op slagwerk, Marcel van Cuijk op contrabas en vaste gast Kees Schoone op accordeon uitgegroeid tot een echte band. Dat vraagt om nieuwe opnames, eind 2013 verscheen weliswaar een nieuwe demo-ep, De Baarschot Sessies, maar daar is nog geen accordeon op te horen, dus is er nu dan een officiële debuutschijf als band: Vur Mekaar.
Voor wie Vandiekomsa al eens live zag en de voorgaande demo's hoorde staan er geen nieuwe liedjes op Vur Mekaar. Wel zijn alle liedjes met zorg opnieuw opgenomen en daarvoor toog de band naar het Belgische Herentals om in de Folk Studio van Philip Masure hun liedjes en deunen vast te laten leggen. Ook gingen ze in zee met een platenmaatschappij, HKM Music, waar eerder bands als Rowwen Hèze en Pater Moeskroen onderdak vonden. Het album Vur Mekaar is live opgenomen, het gaat bij Vandiekomsa immers meer om samen mooie muziek te maken dan om technische perfectie (zonder overigens de kwaliteit uit het oog te verliezen). Invloeden zijn er uit de Brabantse folk van de jaren ’70, bijvoorbeeld van Dommelvolk en De Veulpoepers. Hoewel Vandiekomsa zich tot nu toe niet met politiek bezig heeft gehouden, zetten ze nu wel een eerste stap in die richting met het nummer De Nar:
En as de stemmen zèn geteld
Draait alles om het grote geld
Doe rustig aan, en wees niet bang
Consumeren, levenslang!
Naast zes nieuwe stukken en drie liedjes van de eerste demo Vandiekomsa zijn alle vijf nummers van de Baarschot Sessies op Vur Mekaar gezet, maar dan in andere arrangementen. Wellicht komt het door de accordeon dat het nieuwe album net wat meer nostalgie lijkt te herbergen, in Da Waar Toen vormt ie alvast een vloeiende begeleiding in tegenstelling tot de mondharmonica-accenten op de ep en Schots In Cm krijgt een nog meer Franse uitstraling dan ie met fluit in de hoofdrol al had.
De opnames liggen lekker in het gehoor en Katrien Bos geeft fijne viool-accenten aan ’t Is Nie Erg, Erm En Rijk (met een licht countrygevoel), Moi Gewist en De Gruwelijke Moord Te Raamsdonk. Mark van Dal is op diezelfde nummers te gast, op de eerste twee hanteert hij de banjo en op de bonustrack is hij te horen op gitaar.
Al luisterend naar Vur Mekaar denk ik terug aan het sterke optreden op Parkfest afgelopen zomer, dat eigenlijk ook al een cd-presentatie was, alleen was de schijf er toen nog niet. De fijne nostalgische inslag en het gevoel voor humor in de teksten wel, en dat maakt Vandiekomsa een band om naar te blijven luisteren.