Thompson – Family – Fantasy Records
Teddy Thompson kwam met ‘t plan. Elk musicerend familielid brengt 1 of 2 nieuwe songs in en er ontstaat een familie-album. Goed idee, ware het niet dat zijn pa en ma – beide toppers in de folk - al een eeuwigheid uit elkaar zijn. Van koek en ei geen spoor. De familie-samenstelling is nogal gecompliceerd. Richard en Linda Thompson scheidden in 1982, Teddy was toen 6. Beide ouders zijn snel daarna hertrouwd met ‘n ander. Maar Teddy hoopt dat een familie-album kan bijdragen tot genezing, zelfs 32 jaar later.
Hij ziet nu zijn kans schoon want sporadisch is Richard Thompson weer te horen op albums van zijn ex Linda, zoals op haar succesvolle laatste solo-album Won’t Be Long Now (’13). Naast Teddy’s ouders werken aan Family mee Kami (dochter van Richard en Linda), haar echtgenoot James Walbourne, Jack Thompson (Richard's zoon uit zijn tweede huwelijk) en Zak Hobbs, Richard's kleinzoon.
Iedereen schreef en registreerde hun nummers in hun eigen woonplaats. De resultaten stuurden ze naar Teddy, die de productie op zich nam. Hij hield alle familieleden op de hoogte van ieders individuele inbreng. Op het laatst ontmoetten de familieleden elkaar in studio’s in Londen en New York waar de definitieve track-versies werden opgenomen met Teddy aan het roer. De opnames zijn voorzien van muzikale kruisbestuiving door alle familieleden evenals gedeelde achtergrondzang. Dat proces – en natuurlijk dat ze allen over dezelfde genen beschikken, zij het deels – verklaart de coherentie van het album. Pa Richard zegt daarover: “I suppose there’s kind of a folk-rock sensibility to what the Thompsons do, generally speaking, I think everyone’s a bit in in the singer- songwriter style.”
Teddy opent het album met een even bewogen als aanstekelijke mijmering over zijn leven bij enkel gitaar. Hij stipt ondermeer het loyaliteitsprobleem aan van het kind bij een scheiding: “betwixt and between / Sean Lennon, you know what I mean”. Pa Richard rockt vervolgens met One Life At A Time, een politiek vervatte, maar daarmee niet minder heftige, boodschap: “If you’re busy living your life/ You won’t be living mine.” Aan wie hij dit richt…?
Als contrast komt Kami voor de dag met een licht country-poppy radio-hitje Careful, maar de tekst graaft dieper dan je denkt. Linda zingt een breekbare gitaar-ballad, Bonny Boys, waarmee ze haar zoon adviseert: “Don’t go with Jezebels / They’ll lead you straight to hell”. Zak Hobs blijkt in Root So Bitter een betere gitarist (opa achterna) dan zanger. Jack Thompson blinkt uit in een dromerig spannende instrumentaal: At The Feet Of Emperor. Positief klinkt Teddy in de klassieke country-rocker Right.
Ma Linda bezorgt kippenvel met de trage pianoballad Perhaps We Can Sleep en alsof pa het niet zo opheeft met gepsychologiseer over zijn ‘familie’ komt hij doodleuk met That’s Enough, een algemeen politiek protest tegen uitbuiting van de onderklasse: “We still keep falling for the same old lies.” Dochter Kami sluit met haar man James Walbourne af in een country-deinend I Long For Lonely, met opvallend koortje waarin de stemmen van moeder en dochter goddelijk samen kleuren.
Family is een muzikaal prettig afwisselend album met enkele nummers die de klasse hebben om uit te groeien tot klassiekers: het titelnummer van Teddy Thompson: Family (refrein zing je na één keer mee), Perhaps We Can Sleep van Linda Thompson en That’s Enough van Richard Thompson.
Henk Hoogenstraaten