Follia! - Follia! - Wild Boar Music WBM 21122
Het heeft lang geduurd voor de Vlaamse band Follia! met een nieuwe CD kwam. Het tweede album Grasshopper dateert alweer uit 2006. De band heeft in die jaren echter niet stil gezeten, want er werden tal van binnen- en buitenlandse optredens afgewerkt. Het nieuwe album Follia! werd al in 2013 opgenomen, maar wordt nu pas uitgebracht.
De band heeft de afgelopen jaren de nodige personeelswisselingen ondergaan. Meerdere muzikanten zijn vertrokken. Mannen van het eerste uur zijn nu nog Johan Decancq en Sammy Lee Daese. Ook medeoprichter Pieter Decancq heeft de band verlaten, maar schreef nog wel de teksten voor een vijftal liederen.
Follia! laat zich niet snel in een hokje stoppen. Die conclusie kunnen we na beluistering van de nieuwe cd zeker trekken. Nog steeds is de muziek een weldadige mix van folk, jazz en rock, maar daar zijn in de loop der jaren ook invloeden van de reggae, ska en rap ingeslopen. Met de komst van de Hongaarse gitarist Gabor Vörös enkele jaren geleden werd het geluid van de band al een stuk steviger, zo konden we dat tijdens live-optredens al vast stellen. Als producer van dit derde album heeft hij waarschijnlijk ook de aanzet gegeven om meer elektronica in het groepsgeluid te integreren.
Gelijktijdig verrast Follia! met een aantal liederen waarin de nieuwe zangeres Indra Boone de boventoon voert. Zij is een jonge singer-songwriter die zich de laatste jaren al behoorlijk in de kijker heeft gespeeld, o.a. op de Gentse Feesten. In (H)eden, Marieke en J'envahi la mer speelt de band in een aangename semi-akoestische setting, waarmee het een illustere voorganger als Kadril naar de kroon steekt. Deze liefelijke liederen vormen wel een stevig contrast met stukken als Titu, Drakendoder en Repashuta. L'air du cool, met een onvervalste Vlaamse rap, doet denken aan het werk van de Bretonse groep Manau, terwijl in Nunca Olvidaré een vrolijk reggae ritme kent.
In eerste instantie vond ik dit derde album van Follia! te divers. In al zijn enthousiasme en experimenteerdrift waaierde de band voor mijn gevoel teveel muzikale richtingen uit. Men heeft getracht het groepsgeluid een moderne touch mee te geven, waardoor de band moeilijker te kwalificeren is. Is het nog folk? Is het jazz? Of is het toch gewoon rock? Maar na meerdere draaibeurten vielen de afzonderlijke stukken toch op hun plekje en kunnen we stellen dat Follia! nog steeds een eigenzinnige en opwindende fusie van folk, jazz en rock voortbrengt. De band zit echter wel met een luxe probleem. De uitstekende zangeres Indra Boone staat nu in meer dan de helft van de nummers vocaal aan de kant en dat is eigenlijk jammer. Misschien moeten we dit derde album als een soort van overgangsalbum beschouwen. Aan basiskwaliteiten als muzikaliteit, creativiteit en originaliteit ontbreekt het Follia! niet, dus lijkt het me voor de heren een prettige uitdaging om deze dame volledig in groep te integreren. Ik kijk al met belangstelling uit naar de vierde!
Assie Aukes
Voorproefjes van dit album zijn te beluisteren via: https://www.reverbnation.com/follia.