Emily Smith - Echoes - White Fall Records WFRCD008
De fijne heldere stem van Emily Smith leerde ik in 2009 kennen via het album The Darwin Song Project, uitgebracht door het Shrewsbury Folk Festival ter gelegenheid van de 200ste geboortedag van Charles Darwin. Haar carrière zat toen echter al een tijd in de lift, en de prijzen blijven maar komen: van BBC Radio Scotlands Young Traditional Musician of the Year in 2002 via winst in de USA Songwriting Competition in 2005, naar Scots Singer of the Year bij de Scots Trad Music Awards in 2008 en tenslotte kreeg ze in 2012 ook nog twee nominaties voor de prestigieuze BBC Radio 2 Folk Awards. Ze reisde de wereld rond met haar muziek, maakte deel uit van het populaire tv-programma The Transatlantic Sessions en maakte niet alleen naam als vertolker van oude liedjes, maar ook als schrijfster van eigen materiaal. Op haar vijfde soloplaat, Echoes, gaat ze terug naar haar eerste liefde: het traditionele lied.
De liedjes die ze uitkoos mogen dan grotendeels traditioneel zijn, de uitvoering op Echoes doet denken aan de crossovers uit de Transatlantic Sessions, waar zowel Britse en Keltische als Amerikaanse muzikanten samen folknummers van beide kanten van de oceaan ten gehore brengen. Naast haar eigen vaste band (met multi-instrumentalisten Jamie McClennan en Matheu Watson, bassist Ross Hamilton en percussionist Signy Jakobsdottir) heeft Emily Smith dan ook niet de minste gasten weten te strikken: uit Amerika komen het onmiskenbare dobro-geluid van Jerry Douglas (bekend van o.a. Union Station) en dameszang van Aoife ODonovan (Crooked Still, Sometymes Why), uit Schotland horen we vocale bijdragen van Kris Drever (Lau) en jong singer-songwritertalent Rory Butler, er is subtiel gitaarwerk van Engelsman Tim Edey (won in 2012 twee BBC Radio 2 Folk Awards) en Natalie Haas (Canada) speelt Keltische cello.
De liefhebber zal ongetwijfeld enkele nummers herkennen, zoals My Darling Boy (Smith koos een mix van diverse teksten, wellicht zeggen titels als Daily Growing of The Trees They Grow So High meer) met heerlijk melancholieke cello en mooi ontspannen percussie, of de altijd vrolijke murder ballad Twa Sisters (bekend in diverse versies, o.a. van Clannad en Tom Waits), in deze uitvoering opgefleurd door kleingehouden maar ijzersterke dobro-accenten. Overigens is er niet enkel traditioneel materiaal te horen, het sober op gitaar begeleide Open Door bijvoorbeeld is een stuk van de Amerikaanse singer-songwriter Darrell Scott, terwijl de afsluitende ballad John ODreams werd geschreven door Engelsman Dick Caddick.
De ijle heldere stem van Emily Smith met het mooi lichte Schots accent voert de boventoon, hier en daar ingetogen bijgestaan door de prachtige gastvocalen (ik had trouwens graag een duet met een of meer daarvan gehoord). Waar de zang en het merendeel van het traditionele materiaal zorgt voor een Europese klank, zijn in de fijne gelaagde arrangementen heel wat Amerikaanse elementen door het materiaal heengewoven, zelf noemt Smith dat de new Scottish sound. Het maakt van Echoes een toegankelijk album, dat de traditie bij een groter publiek wil brengen. Het zou me niet verbazen als dat ook nog lukt.
Mirjam Adriaans