Jacques Mees - Thin Ice - eigen beheer (www.jacquesmees.com)
Hij wordt ook wel betiteld als 'de Nederlandse Bob Dylan', maar waar de stem van de meester tegenwoordig flink kraakt heeft die van singer-songwriter Jacques Mees een warm geluid met een mooi randje. In september toog hij met enkel zijn akoestische gitaar naar de Triple Moon Studios om daar een album op te nemen met publiek. De elf songs op Thin Ice zijn klein, verhalend, en daarin past de intieme eenvoud van enkel gitaar, stem en aandachtig luisterende toehoorders uitstekend.
Met een ingetogen welkomstapplaus en een subtiel dwingende intro opent de plaat, Sound Of The South beschrijft een moeilijk bestaan van een zekere Fast Eddy. Maar dan wordt het persoonlijk met Sneaked Out Of Heaven, een soort brief aan zijn overleden vader, liefdevol van toon, zacht laat hij de snaren van zijn gitaar kabbelen. Zo volgen er nog wat meer van die fraaie nummers in een pure uitvoering. Hoewel zijn stijl vaak dylanesk klinkt, soms folky, soms iets naar country neigend, doet Cracks On The Ice met een mooi indringende uitstraling meer denken aan David Olney. Tegen het einde wordt het fijn aandoenlijk om te horen hoe hij aan een buurman vertelt over zijn dan nog niet geboren kleindochter in Emilia Vera (die overigens vorige maand aan de andere kant van de oceaan ter wereld kwam).
Thin Ice ademt de sfeer van een huiskamer waar Jacques Mees zijn muzikale verhalen vertelt aan een publiek dat zich slechts roert om een bescheiden maar gemeend applaus te geven. Zelfs een hoestje lijkt ingehouden te zijn tot het lied afgelopen is. Enkel akoestische gitaar en rafelstem, meer is soms niet nodig.
Mirjam Adriaans
Jacques Mees presenteert zijn album Thin Ice komende zondag, 16 december 2012, om 15:00 uur in Paradox in Tilburg. Entree is gratis.