Té - Flamingo's Gambit - www.temusic.nl
Opeens was er in het voorjaar van 2011 een nieuwe Nederlandse balfolband. Ontstaan op de muziekavonden in de Hall of Fame in Tilburg, waar gitarist Sander van der Schaaf, bekend van Lirio en zijn late night balfolkproject Le Petit Boeuf, klarinettiste Conny Eßbach en accordeonist Niek van Uden uitnodigde voor een boeuf-sessie. Die smaakte naar meer, vooral toen bleek dan Niek de ene na de andere compositie uit de hoge hoed wist te toveren. Kort voor het debuutoptreden, uiteraard in de Hall of Fame, kwam de Canadese violiste Emilyn Stam erbij en was Té compleet.
In het najaar van 2011 keerde Emilyn terug naar Canada, met de belofte om in de zomer van 2012 weer naar Europa te komen voor een lange reeks concerten. Ondertussen ging Té als trio verder. In die tijd werd de basis gelegd voor de debuutplaat Flamingo's Gambit. Na terugkeer speelde Emilyn nog enkele partijen in - ze speelt op vier van de twaalf nummers mee - en werd de cd afgemaakt.
De groep is geïnspireerd door Alice in Wonderland en dan in het bijzonder de mad tea party: bij optredens tref je theemutsen en een wekker aan op het podium, en songtitels als van het dromerige en later ietwat psychedelische walsje (in 5) Lullaby for a Cheshire Cat en de opener Madhatter & Co zijn overduidelijk verwijzingen naar het verhaal van Lewis Carroll. Bij dat eerste nummer, een tovercirkel, waan je je als luisteraar in een circus bij de intocht van de wilde dieren. Accordeon en klarinet spelen nu eens zachtjes en ingetogen samen, dan weer dwarrelen ze uitbundig om elkaar heen. In de daaropvolgende bourrée met de titel Bour wat zeg je van mijn reeën gebeurt min of meer hetzelfde, met daarbij ook nog een mooie vioolsolo en een vet basloopje op gitaar. De oplettende luisteraar zal in dit nummer een oud-Hollands volkswijsje herkennen, en met deze melige titel zal het geen verrassing zijn om welk deuntje het gaat.
Over melige titels gesproken: Quanto Costa? Inderdaad, een kost ar c'hoad (eentje met een lekkere jazzy gitaarsolo) En hoe heet ook al weer de dans die bestaat uit afwisselend een hanterdro en een andro? Tricot! En wat is de titel van die tricot? Breiwerk. Asjemenou?!, zou Loekie de leeuw zeggen, maar bij Té wordt dat natuurlijk Walsjemenou!?, uiteraard een walsje, een gewone (in 3) deze keer, met een hoofdrol voor de.scheurende klarinet van Conny. Maar ondanks al deze grapjes speelt Té op Flamingo's Gambit gewoon serieus goede muziek. Mijn favoriete nummers wisselen een beetje al naar gelang mijn stemming bij het luisteren: de prachtige wals in 8 met de intrigerende titel Aldus sprak toen de goudvis, de subtiel swingende rondeu en couple Turkish tea with a twist, met Sander op davul, een Turkste grote trom, de mazurka Theelief / Tea leaf (ok, nog een grapje mag best) en het al eerder genoemde Breiwerk met de ritmewisselingen en afwisselende, in elkaar overvloeiende hoofdrollen voor klarinet, accordeon en viool.
Op het Flamingo Croquet uit Alice in Wonderland moeten we nog even wachten tot de tweede cd, maar met deze opening kan Té dat al haast niet meer verliezen.
Ronald Rietman