The Young'uns - When Our Grandfathers Said No - Navigator Records
Op een dag zaten een stel tieners, Michael Hughes, Sean Cooney en David Eagle, in een pub in hun woonplaats Stockton in het noordoosten van Engeland. Die pub bleek de Sun Inn Folk Club te zijn en iedereen begon er te zingen, behalve de drie jongens. Eigenlijk wisten ze niks van traditionele muziek, maar ze kwamen er wel terug. Iemand vroeg ze een keer "What about you young'uns then?" en zo ging het balletje rollen. Meezingen in de folk club, een bandnaam en vervolgens in eigen beheer een paar cd's. Inmiddels zijn de Young'uns in de twintig, werden ze vorig jaar opgepikt door Navigator Records en komt deze maand op dat label hun vierde album uit, When Our Grandfathers Said No.
Als eerste valt op dat het trio hun jeugdige passie en uitbundigheid prima weet over te brengen in de muziek. Wat dat betreft doet het denken aan wat de Belgische dames van Laïs een jaar of 15 geleden deden, zeker als je naar de Franse, met slechts een licht accent gezongen, traditionele shanty Pique La Baleine luistert. Dit heeft eenzelfde dynamische sfeer als Le Renard Et La Bellette van de dames. Voor de rest speelt op When Our Grandfathers Said No vooral de geschiedenis van Stockton en omgeving een rol. Ooit vierde de scheepsbouw er hoogtij (het stadje ligt aan de rivier de Tees) en dus gaat het over schepen, scheepswerven en de haven. The Young'uns zingen naast traditionals ook covers en een paar eigen nummers, die uitstekend in de traditie passen. Zo is er The Battle Of Stockton, dat gezien kan worden als het titelnummer. Het verhaalt over een incident in 1933, toen een honderdtal fascisten slaags raakten met een nog grotere groep tegenstanders, de grootvaders die nee zeggen in het lied en in de titel van de plaat. Sean Cooney (meestal ook leadzanger van het trio) schreef de tekst, die in eerlijke, ongepolijste woorden weergeeft wat er gebeurde, terwijl de melancholieke zang en accordeon de wanhoop van de mensen voelbaar maken.
Hoewel hun stijl in principe traditioneel is, zetten The Young'uns de oude stukken wel naar hun eigen hand. Dat wordt helemaal duidelijk als je naar de covers luistert. De Chemical Workers Song is een uitbundig eerbetoon aan het origineel van Ron Angel (een van de oprichters van de Sun Inn Folk Club), dat een veel ernstiger karakter had. Verrassend fris klinkt hun volledig a capella uitvoering van You Can Close Your Eyes (James Taylor), terwijl vervolgens het prachtige Wild Goose (oorspronkelijk een ingetogen ballad van de Canadese folkzanger Wade Hemsforth) juist heel intens is met gitaar en bijna spokende accordeon en piano. Bij de leadzang (David Eagle) denk je eerder aan een oude man die het allemaal al gezien heeft dan aan een jonge gast die nog maar net komt kijken in het leven, knap!
Stu Hanna (zelf een getalenteerd muzikant en zanger in het duo Megson, deed o.a. mee met het Darwin Song Project en het onlangs verschenen album van Kathryn Roberts & Sean Lakeman) is verantwoordelijk voor de fijne productie. Daarmee geeft hij het meerstemmige talent van The Young'uns volop de ruimte in een natuurlijke, volle klank. When Our Grandfathers Said No is een heerlijk album vol gevoel en passie voor meerstemmige folk.
Mirjam Adriaans