Yevgueni - Welkenraedt - Petrol 0783126
Met We Zijn Er Nu Toch klopte Yevgueni vorig jaar aan de poorten van Nederland. In België was de plaat toen al een jaar oud (elk oneven jaar komt daar een nieuw album van de groep), dit keer hebben ze minder lang gewacht. Nu, slechts een half jaar na de release bij onze zuiderburen, is hier Welkenraedt verschenen. Met een voller geluid onder leiding van producer Stef Kamil Carlens (dEus, Zita Swoon) en de nog immer sterke Nederlandstalige teksten van Klaas Delrue moet die deur toch verder open kunnen.
Wikipedia: "Welkenraedt (Nederlands: Welkenraat, Waals: Welkenrote, Ripuarisch: Wälekete) is een plaats en gemeente in de provincie Luik in België. De gemeente telt ruim 9000 inwoners. Met de twee buurgemeenten Baelen en Blieberg en het oosten van Voeren vormt ze de zogenaamde Platdietse streek." In een interview met New FolkSounds eerder dit jaar vertelt zanger Klaas Delrue dat het dorp vooral een bekende treinbestemming is op de lijn Oostende - Eupen, en: "Het verhaal wil dat mensen die in slaap vallen op deze drukke spoorlijn niet zelden wakker worden in Welkenraedt. Dat gevoel van ‘op de verkeerde bestemming zijn’ of ‘per ongeluk ergens terecht komen’ leent zich natuurlijk perfect voor een song."
Die uitspraak tekent het werk van Yevgueni, ook nu weer zijn de teksten doordacht, soms verrassend (wie gebruikt nog het woord nefast?) en ze groeien mee met het ouder worden van de bandleden. Die zijn begonnen als student, maar zijn nu dertigers, beroepsmuzikanten met een relatie en andere dingen aan hun hoofd dan toen ze nog op kot zaten. De eerste nummers van de plaat willen nog niet echt beklijven, ik twijfel over de rijkere productie, maar ongeveer halverwege komen de mooie, sterke liedjes toch bovendrijven, zoals het fijn indringende Verder Zonder Haar. Gitarist Patrick Steenaerts breidt zijn instrumentarium voor de gelegenheid uit met banjo op deze ballade die verhaalt over het verlies van een geliefde, de inzet is akoestisch, later komen de turbulentere gevoelens tot uiting in de elektriek. Dan volgt Veel Te Mooie Dag, over hoe het trieste bericht komt: Het leek nochtans een mooie dag / Het rook naar mensen en naar gras / Er was muziek en er was tienduizend man / Toen iemand zei dat jij er niet meer was. Toch is Welkenraedt zeker geen depressief album, in het verdriet klinken troost en hoop voor de toekomst door. En natuurlijk is er ook wat luchtiger materiaal, zoals het nostalgische Hofstraat over de jaren '80.
Er zijn flink wat gasten uitgenodigd voor Welkenraedt, en dan vooral op vocaal gebied. Zo horen we Sarah Bettens op openingsnummer Propere Ruiten en in het heerlijk vervreemdende Zalige Zot klinkt de gruizige stem van Jan De Wilde, in de folk bepaald geen onbekende naam. Hij neemt naast Delrue de lead voor zijn rekening in deze cover van Beautiful Freak van Eels, gemaakt ter gelegenheid van het project Te Gek!?, waarmee ernstige psychische problemen onder de aandacht worden gebracht. Daarnaast horen we op enkele nummers extra instrumentatie van Jon Birdsong (althoorn, bugel, bastuba) en Jeroen Baert (viool).
Met Welkenraedt slaat Yevgueni weer een nieuw hoofdstuk open in het boek van hun ontwikkeling. De groep houdt rekening met de inmiddels ouderwetse cd-liefhebber door een inlay met alle teksten, verluchtigd met tekeningen, mee te leveren. Muzikaal gezien is de kleinkunst meer naar de achtergrond verdwenen om plaats te maken voor een wat rauwer geluid, het betere popwerk zeg maar.
Mirjam Adriaans