Kalio Gayo - Parti y Prije - eigen beheer (www.kaliogayo.nl)
Het eerste dat opvalt aan de nieuwe plaat van Kalio Gayo is het gebruik van drums. Ook de bas is prominent aanwezig op Parti Y Prije, waardoor het bandgeluid al met al steviger klinkt dan op voorgaande albums. Zelf noemen ze het rocken op zijn folks. Verder zijn er de vertrouwde hoofdingrediënten: banjo, accordeon en de mooie damesvocalen van Renske Das en Anja Pleit. De titel van de plaat heeft, in tegenstelling tot de meeste teksten die in een verzonnen taal zijn gezet, wel een betekenis: feest en tranen. Begin juli werd de reden van die keuze duidelijk, met het overlijden van banjospeler en componist Egbert den Braber, die al enige tijd ziek was. Parti Y Prije is echter bepaald geen treurige plaat geworden, integendeel, de nummers doen vooral vrolijk en zomers aan.
Afgelopen mei zag ik op het Tilburgse Gipsyfestival dat de toevoeging van drums en elektriek live heel goed uitpakt. De energieke ritmes kregen de voetjes rap van de vloer en er werd volop gedanst. Die dynamiek van een optreden is niet te vangen op cd, maar Kalio Gayo laat op Parti Y Prije wel horen dat de groep zich, ook al bestaan ze al ruim tien jaar, nog volop ontwikkelt. Op hun vijfde plaat kiezen ze voor een modernere aanpak en de melancholie van voorganger Mei Ti Sera Foun heeft plaatsgemaakt voor een gevarieerder geheel met meer zomerse deuntjes. Die hebben ook verschillende sferen meegekregen, de Balkan-invloed is nog steeds duidelijk, maar hier en daar komt ook een vleugje Caribische zon om de hoek kijken, bij openingsnummer Barria zou een steeldrum bepaald niet misstaan en het deels gerapte I Enderr heeft iets reggae-achtigs. Trasjanka herbergt dan weer een uitgesproken vrolijk Russisch gevoel. Dit keer doet ook het Engels weer zijn intrede in de taal van Kalio Gayo, al voeren de eigen verzonnen woorden, het zogenaamde Blabberatsch, nog steeds de boventoon. Het meeste Engels zit in He Chica, dat aan de swing van de Andrews Sisters doet denken, en later zijn er nog losse woorden in Cheijo en slotnummer Basta.
Kalio Gayo zoekt naar een meer eigentijds geluid binnen de folk en slaagt daar ten dele in. In een paar nummers dreigt saaiheid doordat drum en bas zich er wat (te) gemakkelijk vanaf lijken te maken. Voor dansers bij een concert zal dat niet zo'n probleem vormen, de aandachtige luisteraar zal echter iets meer spanning in de ritmesectie weten te waarderen. Daar staat tegenover dat de groep beter dan voorheen gebruik maakt van haar mogelijkheden: de zang is gedurfder, de accordeon klinkt lekker energiek en de banjo sprankelt. Parti Y Prije straalt bovenal optimisme uit, iets dat we in deze natte zomer goed kunnen gebruiken.
Mirjam Adriaans
Kalio Gayo staat komend weekeinde (12 t/m 14 aug. 2011) op Folkwoods in Eindhoven, het optreden staat gepland op zaterdag om 20:00 uur op het hoofdpodium.