ma rain - glory runner
Ma Rain – Glory Runner - WP-11-MR / www.marain.nl

Tijdens de cd-presentatie in Paradiso deed het al blijken: Marijn Wijnands heeft, al of niet in samenwerking met enkele bandleden, een aantal puike songs de wereld in geslingerd.  De immer kritische producer Wouter Planteijdt heeft wat dat betreft het beste naar boven gehaald bij deze Amsterdamse singer-songwriter.
Tijdens de cd-presentatie klonk Wijnands’ stem krachtig. Op de nieuwe cd Glory Runner blijkt dat ze ook ingetogen en kwetsbaar kan zingen, zoals in het wonderschone Gather at the Creek. Dit nummer is opgedragen aan de Ierse singer-songwriter Luka Bloom en klinkt inderdaad meer Iers dan de rest van de liederen die meer in de Amerikaanse tradities wortelen. Het Ierse tintje komt misschien wel omdat dit het enige nummer is waarop snarenman Janos Koolen de accordeon ter hand neemt.  Haar teksten zijn persoonlijk (Wrecking yard), soms wat wrang (Sisters), soms weemoedig (Old friend, The Vert Donjon). Haar stem doet in de verste verte denken aan die van Lucinda Williams, maar ook flarden van Gillian Welch en Emmylou Harris komen voorbij. Voorwaar geen slecht referentiekader!

En wat een geweldige band heeft zij om zich heen verzameld!  Met gitarist Wouter Planteijdt, drummer Richard Heijerman en bassist Peter Wassenaar werkte Marijn Wijnands al een tijdje samen, daar zijn nu multi-instrumentalist  Janos Koolen en gitarist Marcel de Groot bij gekomen. Koolen is verantwoordelijk voor het karakteristieke  banjo- en mandolinegeluid, terwijl De Groot enkele sterke staaltjes op de akoestische slidegitaar laat horen. Het kan niet anders dan dat deze doorgewinterde muzikanten meer dan overtuigd zijn van het talent wat zich in singer-songwriter Wijnands schuilt.  Samen vormt  Ma Rain namelijk een hecht collectief, waar het plezier van het samenspelen vanaf vonkt.
Had Marijn Wijnands’ wieg in het zuiden van de Verenigde Staten gestaan, dan voorzag ik voor haar een succesvolle carrière aan die kant van de oceaan.  Maar ze woont in Amsterdam en in Nederland is het vaak sappelen voor oorspronkelijke artiesten, zoals ze zelf al aangeeft in haar lied Fruit from a tree. Het zou erg jammer zijn wanneer Glory Runner niet de aandacht krijgt die het verdient, want  Ma Rain heeft een dijk van een americana-album afgeleverd. De Nederlandse muziekliefhebber is nu aan zet!

Assie Aukes