Maalstroom & Jo Freya - Meet - No Masters NMCD 36
Er zijn genoeg manieren te bedenken om een jubileum te vieren, een compilatie van het beste werk bijvoorbeeld of een schijfje met bijzondere uitvoeringen, zelfgespeeld of door collega's. Maalstroom heeft bij het 10-jarig bestaan in 2009 gekozen voor een gloednieuw programma en nodigde voor de gelegenheid slechts één gast uit, Jo Freya. Op het zojuist verschenen album Meet leidt dat tot een sprankelend warm geluid.
De première van het programma Maalstroom Meets Jo Freya was vorig jaar in Eindhoven op het Folkwoods festival. Daar was ik met name onder de indruk van de spannende instrumentalen van het vijftal, op cd is het opnieuw genieten van die virtuoze arrangementen. Vanaf openingsnummer Musicport (genoemd naar het Engelse festival waar Maalstroom en Jo Freya elkaar ontmoet hebben), met aanstekelijk tokkelende vioolintro die vervolgens vergezeld wordt door een melodieuze klarinet tot het harmonieus gezongen Closing Of The Day (met tekst van Tim van Eyken en Jo Freya) wordt de luisteraar meegenomen op een wervelende muzikale tocht. In de ingetogen ballade Everybody Has A Tale verwoordt Job Cornelissen zijn verwondering bij alledaagse ontmoetingen, de stem van Jo Freya klinkt subtiel op de achtergrond. Haar zang komt pas naar voren op Green Grow The Rushes Oh (van Robert Burns) en is wat mij betreft het mooist op afsluiter Closing Of The Day, beide nummers worden heel fijn meerstemmig gezongen, evenals de lekker folky gebrachte traditonal Braw Sailing. Toch blijf ik een lichte voorkeur houden voor de instrumentalen, zoals het zomerse Walking Up The Stairs met een soort Caribische uitstraling in de percussie, terwijl de viool Keltisch aandoet, naar het einde toe wordt het zelfs sprookjesachtig spannend. De composities van Michel Duijves in Song For Leon beelden op treffende wijze de karakters uit van de broer die hij nooit kende en de zoontjes van Gilles Rullmann en Paul Pallessen. Het begint rustig, licht melancholiek, om over te gaan in een levendige melodie met basklarinet, viool en bodhran en tenslotte lekker jazzy uit te waaieren in een fijn blaaswerkje. Maar ook het wat donkerder Gorges Du Dailley blijft me boeien. Het werd door Gilles Rullmann geschreven naar aanleiding van een herdenking van een omgekomen bergbeklimmer die eindigde met een feest. Dat wordt vertaald in ingetogen plechtige tonen gevolgd door fris klaterende klanken, als om de luisteraar aan te sporen moed te houden.
De Engelse zangeres en rietblazer Jo Freya zit al jaren in het vak, maar blijft nieuwe dingen uitproberen. Ze bracht afgelopen jaren al platen uit met balfolkgroep Blowzabella, maakte een eerbetoon aan Lal Waterson en een solo-album. Haar heldere stem sprankelt naast die van de heren van Maalstroom en met sax, klarinet of fluit geeft ze een warme, harmonieuze inkleuring aan de muziek. Na Open Window zet Maalstroom nog een stapje verder op de ingeslagen weg en heeft met Jo Freya een charmante muzikale partner gevonden. Een mooie ontmoeting, die in oktober ook in Engeland wordt gepresenteerd, op het festival waar het begon, Musicport.
Mirjam Adriaans
PS Deze plaat is op het Engelse label No Masters uitgebracht (een samenwerkingsverband van diverse muzikanten waar ook Jo Freya toe behoort), de distributie in Nederland gaat via Roots Mail in Breda, zie www.rootsmailmusic.com. Wie alvast een voorproefje wil kan terecht op Myspace: www.myspace.com/maalstroomnl. Vanaf januari is Maalstroom weer te zien op diverse Nederlandse podia.