John O'Dreams - Surrender To Win - eigen beheer (www.johnodreams.com)
Zanger John Flierman en zijn muzikale partner Ed Veltrop hebben een voorliefde ontwikkeld voor de mooie luisterliedjes, zoals die waar hun idool Christy Moore een neus voor heeft. Bovendien lijken zowel de stem (inclusief Iers accent) als de muzikale stijl en bevlogenheid van het duo ook nog eens op die van Moore, zo is te horen op de jongste cd Surrender To Win.
De zang en akoestische gitaar van John Flierman vormen de basis van John O'Dreams, de inkleuring komt van accordeon, piano, Hammond orgel en stem van Ed Veltrop. Daarnaast vond het duo een paar mooie namen bereid om als gast mee te doen: Siard de Jong (viool, viola), Danny Guinan (akoestische gitaar, zang) en Daithi Rua (akoestische gitaar). Barry Teehan werkt bij Mulligans in Amsterdam aan de bar, maar doet ook geluid en hij doet mee als muzikant (bas, elektrische gitaar, percussie en sampling) en als technicus (productie en mix).
Waar Moore vooral nummers van anderen kiest, proberen de mannen van John O'Dreams juist steeds meer zelf te schrijven. Surrender To Win bevat dan ook voor de helft eigen composities, te beginnen met openingsnummer Road To Happiness. Veltrop schreef de tekst, waarin hij zichzelf moed inspreekt bij een persoonlijke dip. Het daaropvolgende juweeltje The Birds (of Beslan) is echter wat mij betreft het hoogtepunt van dit album. Wie toen de beelden zag van die school met gegijzelde kinderen zal die niet gauw vergeten. Flierman zat met tranen in zijn ogen voor de tv en laat met indrukwekkend gevoelige stem de voorbijvliegende vogels getuige zijn van dit drama. Bert Kruijer geeft een melancholiek accent op klarinet. Ik vraag me af hoe het zou klinken als Christy Moore dit zou uitvoeren, het zou volgens mij uitstekend passen in zijn repertoire. Helaas zijn de volgende nummers de dupe van dit sterke staaltje songschrijverskunst. Het licht jazzy Growing Pains herbergt gevoel, maar valt nauwelijks nog op en het romantische Fields of Love wordt me iets te zoetig. Met de intro op uillean pipes (Isaac Alderson) in Endless Dream (doet me denken aan Belfast Child van The Simple Minds) weet John O'Dreams mijn aandacht weer te trekken en ook de covers overtuigen.
Het zal vast geen toeval zijn dat de keuze bij de covers is gevallen op singer-songwriters die ook in het repertoire van Christy Moore voorkomen. She Scattered Crumbs van Ger Wolfe krijgt een heerlijke uitvoering, met de toevoeging van de fijne damesstem van Myrthe Flierman en de tromba, een als een tuba klinkende trompet, door George Benedict. We horen verder nummers van John Spillane (Johnny Don't Go), Wally Page (Chico Mendez) en Bill Caddick (John O'Dreams). Daarnaast zien we ook een stuk van Nederlandse makelij: My Land Is Too Green is van Erik Visser (Flairck) en Antoinette Hensey. Zij schreven het in 1987 voor de Ierse zangeres Mary Coughlan, die het op haar album Under The Influence opnam.
Hoewel de invloed van Christy Moore flink doorschemert is John O'Dreams geen kloon van hun idool. Het duo probeert eerder op een eigen manier dezelfde muzikale weg te bewandelen, waarbij ze andere voorbeelden (Shane MacGowan, Wally Page, Luka Bloom en Joe Jackson) niet vergeten. Surrender To Win is in alle rust gemaakt, het resultaat is dan ook een fijne luisterplaat waaruit hart voor de muziek spreekt.
Mirjam Adriaans, waardering 8+
Luister zelf op: www.myspace.com/edmcveltrop.