Kieran Goss - I'll Be Seeing You - Music & Words MWCD 1021
Toen ik Kieran Goss een aantal jaren geleden zag optreden bij een Irish Night vroeg ik me af wat er eigenlijk Iers was aan deze man, behalve zijn nationaliteit. Hij verwerkte diverse stijlen in zijn liedjes, die weliswaar met een prettige stem gezongen werden, maar naar mijn smaak verder veel te vrolijk en poppy waren. Kieran Goss werd vooral bekend via Mary Black en haar zus Frances, met wie hij een cd opnam, inmiddels heeft hij als singer-songwriter zijn eigen weg gevonden. Onlangs is zijn achtste solo-album verschenen en I'll Be Seeing You heeft nog steeds enkele zonnige popmelodieën, maar akoestische klanken en persoonlijke teksten geven meer inhoud.
Amerika is hem blijkbaar goed bevallen voor opnames, want eerder al dook hij in Tennessee de studio in (Clear Blue Sky, 2005) en dit keer koos Kieran Goss voor Austin, Texas. Daar werkte hij nauw samen met americana-grootheid Kimmie Rhodes en haar familie. Zij schreef een paar nummers met hem en doet wat achtergrondvocalen, zoon Gabe Rhodes is op gitaar, piano of harmonium te horen en deed samen met Goss de productie, echtgenoot Joe Gracey nam op en mixte de plaat. Zo krijgt deze een onmiskenbaar Amerikaans geluid, terwijl persoonlijke omstandigheden (Goss verloor zijn moeder en een jonge schoonzus, zijn vrouw kampte met borstkanker) voor meer diepgang in zijn teksten hebben gezorgd.
Kenmerkend is de ontspannen manier waarop Kieran Goss zijn liedjes brengt in diverse Amerikaanse roots-stijlen. Onder zijn muzikale helden bevinden zich niet voor niets mensen als Johnny Cash, Kris Kristofferson en Willie Nelson. Blije stukken als The Reason Why of Shining Like A Sun hebben wat mij betreft een te hoog 'ik hou van jou ik blijf je trouw'-gehalte, en in The One That Got Away en Let Me Take You Home Tonight (allebei met Brendan Murphy geschreven) klinkt mij teveel Elvis-invloed door (ik stel me zo een vrolijke, niet teveel zeggende jaren '60 film met veel giechelende meisjes voor). Misschien heeft hij zich hier laten inspireren door de studionaam, Electric Graceyland. Maar een paar nummers trekken wel mijn aandacht, zoals de vrij ingetogen opener One Boy's Treasure (geschreven met Kimmie Rhodes en Beth Nielsen Chapman). Beelden uit zijn jeugd komen voorbij, het is ietwat nostalgisch, maar tegelijk blijkt een positieve kijk op het leven, koester je fijne herinneringen is de boodschap, je weet nooit wanneer je ze nodig hebt. En Into Your Arms is een mooi gevoelig liefdesliedje, met kleingehouden subtiele begeleiding, net als No Good Without You, al gaat hier halverwege de percussie (John Gardner) vrij nadrukkelijk over in drums. Licht melancholiek is Line Of Innocence, over jeugdige onschuld, die dit keer vastgehouden wordt en Over And Over past in de beste countrytraditie, zowel muzikaal als tekstueel: Each time I see you my heart keeps on crying / It's over when I'm over you. Tenslotte herbergt Make The Morning Shine zowaar een folky vleug flower power. Letterlijk zingt hij over bescherming tegen de regen, over de bloemen en de zon, maar dat kun je ook interpreteren als oproep tot vrede.
Met de lekker in het gehoor liggende popliedjes zal Kieran Goss ongetwijfeld een groter publiek trekken, maar wat mij op I'll Be Seeing You aanspreekt is het gevoel en de inhoud van de meer beschouwelijke nummers en de vrij naturelle productie, waarmee de emotie mijns inziens meer ruimte krijgt. Hoewel veel singer-songwriters er inspiratie in zouden vinden voor de meest indringende donkere liedjes, leiden de droevige gebeurtenissen in zijn persoonlijke leven bij Kieran Goss nergens tot somberheid. Dat zou ook niet bij hem passen, gezien de positieve inslag die in vrijwel al zijn teksten doorklinkt. Ze hebben wel gezorgd voor wat meer diepgang, en dat komt de muziek alleen maar ten goede.
Mirjam Adriaans, waardering 8
Op 19 april 2009 is Kieran Goss in Nederland te zien in Luinjeberd op het Tilia folkfestival. Later dit jaar zal Goss terugkomen voor een uitgebreidere tour langs de Nederlandse clubs en theaters.