The Rain Poets - XL - eigen beheer, www.therainpoets.nl
Op hun laatste mini-cd Soundtrack waren ze nog een duo, al werd vervolgens bij live optredens in diverse bezettingen gespeeld. Nu zijn The Rain Poets uitgebreid naar een volledige band, en dus heet hun jongste EP dan ook XL. De kern van The Rain Poets wordt nog steeds gevormd door Ries de Wit (zang, percussie) en Armand Wijskamp (gitaar, zang), die hun muziek nu omschrijven als singer-popwriter's rock. Daarbij worden ze begeleid door drummer Martijn Peters, bassist Jeffrey Brugman en gitarist/toetsenist Hans van Binsbergen.
Of ze nou in deze XL-groep optreden, of als duo, trio, dan wel kwartet, de songs blijven voor de heren voorop staan. En inderdaad, hoewel het gitaargeweld je bij het eerste nummer wel heel erg tegemoet komt blijkt bij nadere beluistering dat er gewoon mooie liedjes geschreven worden. Als je van de schrik van de stevige intro bekomen bent, blijkt dat The Rain Poets toch nog steeds het motto 'Less is More' hanteren. Het spel wordt ingetogener, en het is met name de stem van Ries De Wit die van gevoelvol tot gepassioneerd met dun rafelig randje zijn verhaal doet. Awful Crime mag dan nog wat rockelementen herbergen, in One By One is het juist de zang die uithaalt in plaats van de begeleiding. De smart wordt uitgeschreeuwd, over de kwellingen in 'a foreign prison no one knows' en de wil om terug te keren naar de echte wereld. Met name in het derde nummer, Feel The One, dat met enkel piano en zang begint en waar na een poosje de akoestische gitaar invalt is vervolgens goed te horen dat we hier te maken hebben met het smeden van een lied. Deze ingetogen melancholieke ballad gaat o.a. over liefde en onzekerheid. Afsluiter Touch Me is wat meer poppy, maar al met al wordt duidelijk dat de band niet voor niets de publieksprijs won van de singer-songwriter editie van Ernem Zweet 2006 en bovendien opnieuw geselecteerd werd voor dit jaar. De eerste voorronde spelen ze op 27 juni.
De opnamen van XL vonden, evenals die van de vorige cd'tjes, plaats in de Stable Studio van Roel Toering. Het klinkt goed, de zang raakt, de muzikale begeleiding is gevarieerd. Twee van de vier nummers boeien mij meteen, voooral door de subtielere instrumentatie, de andere twee hebben iets meer tijd nodig, maar dringen wel door. De vraag die mij nog rest is: wanneer komt er een eerste echte volledige cd uit? Songs schrijven kunnen The Rain Poets, dat moge duidelijk zijn na 5 EP's, maar het is de kunst om pakweg drie kwartier vol te krijgen met liedjes van niveau.
Mirjam Adriaans
Wie deze liedjes eerst eens wil beluisteren kan terecht op: www.myspace.com/therainpoets.