Glenn Jones - Against Which the Sea Continually Beats' - Strange Attractors Audio House SAAH046 / Clear Spot
Een klein uur aan een stuk folky en bluesy solo's voor 6 & 12 snarige gitaar, dus zeker voor de fingerpickers is dit album van Glenn Jones interessant. In de uitgebreide toelichting wordt bij elk nummer de gitaarstemming vermeld, plus de fret-positionering van de capo. Jones gebruikt hele, halve en tweederde capo's.
De uit Boston afkomstige gitarist Glenn Jones brak door met zijn alternatieve band Cul De Sac, waarin krautrock, Oosterse trance, folk en psychedelica samengaan. Op ‘The Epiphany of Glenn Jones' ('96), een van de negen cd's die hij met die band opnam, speelt de legendarische gitarist John Fahey een gastrol. Fahey inspireerde Jones dermate dat-ie begin deze eeuw overstapte van elektrische naar akoestische gitaar.
Eind 2004 was Jones te gast op het eerste Dwars Festival in Amsterdam dat een eerbetoon bracht aan de in 2001 overleden Fahey. Slechts gewapend met gitaar maakte Jones indruk met akoestische folkinstrumentals in de geest van Fahey, bij wie Jones in de leer gegaan was. In Amsterdam speelde Jones ondermeer ‘The Teething Necklace'. Dit bijna 11 minuten durend nummer was hij aan het componeren, toen hij hoorde dat Fahey overleden was. Nu is het — met de toevoeging ‘For John Fahey' — een van de elf nummers op Against Which the Sea Continually Beats. Qua genre gaat het op dit album van Delta tot Appalachan, van klassiek tot filmische folk.
Dit is het tweede solo-album van Jones. Twee jaar geleden verscheen ‘This is the Wind that Blows it Out', ook al zo'n bedwelmend instrumentaal album vol 6 & 12 snarige fingerpicking grootsheid.