In het Amsterdamse dagblad Het Parool verscheen vorige week een uitvoerig artikel waarin Van Maasakkers ingaat op allerlei thema's. Zo praat hij ook over twee nummers van zijn programma Zicht: Gij en ik en As ge nie.
Over Gij en ik zegt hij:
..."Een liedje uit mijn nieuwe programma. Dat gaat over mij en Wim. Maar het gaat net zo goed over anderen die elkaars handje vastpakken. Iedereen in Budel weet dat we samenwonen in het oude witgele kruisgebouw, tegenover de kerk. Het fijne hier is dat de mensen ons met rust laten.We zeggen elkaar goedendag en daar blijft het bij. We hebben met anderen ook een apartementje in de Marnixstraat. De tegenstelling tussen de absolute rust hier en het bruisende van Amsterdam vind ik heerlijk."...
En over As ge Nie:
Marijke ..."Het zusje dat gestorven is. Ik was zeven toen ze stierf. Zij zou drie worden. Verongelukt. Er werd nooit over gesproken omdat het verdriet voor ons vader te groot was. Ik heb er nu een liedje over en dat voelt als een bevrijding. Op de dag dat we mijn vader in Nuenen achter de kerk begroeven liepen we langs het graf van Marijke. We zijn gestopt, hebben wat bloemen voor vader bij Marijke gelegd en daarmee waren we ineens weer met zes kinderen. Het was een geschenk. Het liedje heet As ge Nie. Ik heb het bedacht op de dag dat ze vijftig zou zijn geworden. Ik geef haar een volwaardig plaats terug in het gezin."...
Het gehele Parool-artikel is terug te lezen op de site van Van Maasakkers: www.gerardvanmaasakkers.com