Zanger Hans de Booij, bekend van onder meer Annabel, plant na vijf jaar een muzikale comeback. Van zijn nieuwe plaat Emocratie komen volgende maand twee singles uit. De plaat ligt vanaf april in de winkelrekken. De teletekst van de Vlaamse zender VRT citeert enkele uitspraken die de Booij recent op de Vlaamse radio deed: "Het is een plaat zonder drums, bas en gitaren geworden, maar met piano, hobo en akoestische gitaren." Ook heeft de zanger zijn herinneringen opgetekend in het boek "De laatste jaren van onsterfelijkheid", dat aanstaande vrijdag 15/9 uitkomt.
Deze 48-jarige Nederlandse Antwerpenaar leeft hoofdzakelijk op de Antillen na een dronken schermutseling die hij in de negentiger jaren had met de Antwerpse politie (de rechter stelde hem later in het gelijk). Hij studeerde van 1977 tot 1979 aan de Kleinkunstacademie in Antwerpen en werd daarna theatertechnicus voor onder anderen de Belgische acteur Jan Decleir en voor Boudewijn de Groot.
In 1983 leren België en Nederland hem kennen. Zijn debuutalbum, Hans de Booij was toen een groot succes. In totaal staat het album maar liefst 65 weken in de LP Top 100. Het album levert drie hitsingles op: Een vrouw zoals jij, Annabel en Thuis ben op, met een derde plaats voor Annabel als topnotering. Ook zijn versie van Ik hou van alle vrouwen slaat aan.
In de tweede helft van de jaren tachtig legt hij zich steeds meer toe op het ‘grimmige chanson' á la Jacques Brel en Ramses Shaffy. Hij treedt op in theaters en Antwerpse cafés. Zo bracht hij in een duet met Wannes Van De Velde de evergreen Lichtjes van de Schelde van Bobbejaan Schoepen uit 1952 weer onder de aandacht. Maar platensucces als bij zijn debuut blijft verder uit. Hij stelt zijn persoonlijke levensfilosofie te boek, waarbij hij onder meer pleit voor de oprichting van een Ministerie van Liefde. In '96 wijkt De Booij uit naar de Antillen. Na zijn terugkeer verschijnt er nog een verzamel-album Geduld 1982-2002. Hij schrijft vervolgens nog wel, maar treedt nog nauwelijks op.
Nu, zo'n 5 jaar later, bereidt hij een terugkeer naar de podia voor. Samen met pianist Bas Bulteel heeft hij zijn nieuwe album gemaakt. Als voorproef op deze nieuwe episode in de carrière verschijnt zijn boek De laatste jaren van onsterfelijkheid (uitgeverij Kramat). Het bevat verhalen die niet losstaan van elkaar maar elk verwijzen naar indringende periodes uit een leven vol rauwe emotie. Hij brengt op persoonlijke wijze thema's aan als: de overtuigingskracht van het Tibetaans Boeddhisme, de verlammende invloed van depressieve gevoelens, het vernietigende effect van een aanvaring met de Antwerpse politie die een enorme weerslag kan hebben op het verloop van een leven en een loopbaan, alsook de geruststelling dat moeder nog leeft.