Via social media vernamen we gisteren het trieste bericht dat Harlind Libbrecht is overleden. Hij was een van de oprichters van de Belgische folkrockgroep Kadril, waarin hij zong en mandoline, dulcimer, steelguitar en lapsteel speelde. Na een zware hersenbloeding in 2018 takelde zijn gezondheid verder af. Harlind is op 8 januari in zijn woonplaats in Spanje overleden, hij werd 65 jaar.
Harlind Libbrecht wordt op 26 oktober 1959 geboren als tweede zoon in een gezin dat vier kinderen zou gaan tellen. Ze wonen dan in Kluisbergen en een grote belangstelling voor natuur en landschap leidt Harlind naar zowel de muziek als zijn beroep (docent landschaps- en tuinarchitectuur in Gent) in het dagelijks leven.
Op 29 december 1976 spelen een stel middelbare scholieren die elkaar kennen van jeugd- en natuurbeweging Wielewaaljongeren (huidige Jeugdbond voor Natuur en Milieu) een gat in de nacht. Peter Libbrecht en Harlind Libbrecht, Bart De Cock, Willy Aelvoet, Jan Van den Haute en nog enkele andere muzikanten vormen het begin van Kadril, dat een tijdje later het voorprogramma mag verzorgen van banjolegende Derroll Adams. Ook de derde Libbrecht-broer Erwin voegt zich bij de groep. Daarna volgt een periode van heel veel bals en concerten spelen waar ze maar kunnen. Halverwege de jaren '80 komt de groep tot het maken van albums, in 1986 verschijnt het titelloze debuut, in dat jaar voegt ook Hans Quaghebeur zich bij de band. Een jaar later staan ze op het grote Dranouter Folkfestival waar ze daarna vaker uitgenodigd worden.
Op dat moment speelt Kadril (de naam is afgeleid van quadrille, een dans) nog vrij traditioneel, maar na het album De Vogel In De Muite (1990) gaan ze definitief de folkrockkant op en met Nooit Met Krijt (1994) beleven ze hun doorbraak. Op dat moment met zanger Patrick Riguelle in de gelederen, later wordt de groep ook bekend om hun keuze van een reeks fraaie damesstemmen (o.a. Eva De Roovere, Heather Grabham en Mariken Boussemaere) die het geluid van de groep mede vorm geven. De groep wordt internationaal succesvol en speelt onder meer in Zuid-Afrika, Denemarken en Engeland. Bij het programma La Paloma Negra (in samenwerking met de Brussels-Galicische groep Alumea) wordt zelfs in het Spaans gezongen.
Het 25-jarig bestaan in 2001 wordt uitgebreid gevierd met een internationale tour, Kadril doet dan ook Folkwoods in Eindhoven aan, waar een jaar eerder diverse leden ook al hadden gestaan als begeleiders van Laïs (Kadril arrangeerde en speelde ook mee op enkele nummers van het debuutalbum uit 1998 van deze inmiddels vermaarde damesgroep, waaronder hun hit 't Smidje). In 2005 staan ze nog eens op Folkwoods, dat dan in Nuenen plaatsvindt.
Een hoogtepunt in de carrière van de groep is het optreden op de Nekkanacht in 2006. Kadril is dan de centrale gast en zet onder meer een groep van 130 doedelzakkers op het podium van het volle Sportpaleis in Antwerpen. In datzelfde jaar leggen ze zich ook weer toe op het folkbalrepertoire waarmee ze op Boombalfestival spelen.
Harlind Libbrecht heeft in 2018 een grote rol bij de totstandkoming van het programma La Paloma Dorada. Hij vertaalt het titellied uit het Galicisch naar het Nederlands (dan wordt het Gouden Duif) en doet zelf de lead vocals daarvan. Hij brengt nog meer liederen aan en maakt melodieën, teksten en vertalingen, maar vlak na de première slaat het noodlot toe en wordt hij getroffen door een zware hersenbloeding. Vanaf dat moment kan hij niets meer, behalve zijn hoofd schudden, zo vertelt broer Erwin in een radio-interview met de Vlaamse omroep VRT. Kadril blijft zijn werk uitvoeren met hem in gedachten en in de zes jaar die volgen takelt de gezondheid van Harlind verder af. Met zijn gezin verhuist hij mee naar La Coruña in Spanje, waar hij enkele jaren liefdevol door familie verzorgd wordt en op 8 januari 2025 is overleden.
Onderstaande foto werd gemaakt op Folkwoods 2005 door Ronald Rietman.
Harlind Libbrecht, 26 oktober 1959 - 8 januari 2025