Via Facebook bereikte ons het trieste bericht dat violist Angus R Grant, het flamboyante boegbeeld van de Schotse band Shooglenifty, is overleden na een kort ziekbed. Hij werd slechts 49 jaar oud.
Angus Roderick Grant werd op 14 februari 1967 geboren als zoon van de gerenommeerde linkshandige violist en muziekleraar Aonghas Grant uit het Schotse Lochaber. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij als vijfjarig kind al binnen een paar dagen enkele deunen kon spelen op een kleine viool die hij net van zijn oom had gekregen. Overigens verliep zijn leven vervolgens niet helemaal zoals je zou verwachten, als opstandige tiener hing hij zijn viool in de wilgen om elektrische gitaar te gaan spelen.
Een vriendin van school Kaela Rowan (die vorig jaar als zangeres optrad met Shooglenifty en te horen is op hun album The Untied Knot) haalde hem over om de viool weer op te pakken en mee te gaan naar een sessie. Samen met Ian MacFarlane vormden ze even later het trio Pennycroft. Vanaf 1985 kwam Angus Grant regelmatig in Edinburgh, waar hij kennis maakte met andere muzikale mogelijkheden. Hij zwierf vervolgens een tijdje door Europa waar hij op straat speelde (en onder meer de inspiratie vond voor de bekende tune Two Fifty To Vigo). Bij terugkomst werd hij lid van de experimentele punk bluegrassformatie Swamptrash. Eind jaren ’80 kon in de Schotse hoofdstad alles op muzikaal gebied en alle muziekstijlen werden met elkaar vermengd. De band stopte in 1990, maar met het merendeel van de band werd Shooglenifty in het leven geroepen. Angus R Grant was namelijk toch weer in de richting van de traditionele muziek van zijn vader gaan denken, al gaf hij daar met zijn maten wel een eigen draai aan. De oude Keltische muziek kreeg pit door invloeden van onder meer Captain Beefheart, Brian Eno, Talking Heads en Miles Davis en zo langzamerhand ontstond het energieke geluid dat Shooglenifty zou gaan kenmerken en de naam Acid Croft meekreeg. Naast de viool van Grant maakten ook banjo, mandoline, akoestische en elektrische gitaar, drums en bas deel uit van het instrumentarium van de groep.
In 1994 verscheen het eerste album van Shooglenifty, Venus In Tweeds, en daarmee werd de folkwereld even flink opgeschud. Deze band rockte en dat met een violist als frontman. Grant was de centrale man op het podium en miste nooit een optreden, tot in juli toen hij ziek werd. In augustus maakte hij overigens nog wel de tour af langs diverse festivals. Zijn leven bestond vooral uit Shooglenifty, maar zo af en toe maakte Angus R Grant wel een uitstapje, zo is hij met zijn dynamische vioolspel te horen op Volume 1 Sound Magic uit 1996, het eerste album van Afro Celt Sound System en ook op The Source, dat eerder dit jaar uitkwam ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan van de groep. Simon Emmerson zegt daarover op Folkradio.co.uk: “It was an amazing time, and one I was very lucky to recapture when we went back to Gorbals studio last year. Angus had a great love of African music and they played on the track Higher Love from the new album. It was great, capturing again the magic of that original collaboration. One of the great things about Angus was that he was very quiet and modest and just got on with playing the music. It was just like starting up a conversation that had been interrupted”.
De laatste tijd vond Angus R Grant het ook leuk om mee te doen aan traditionele sessies in de Schotse hooglanden of in Edinburgh. Moderne technologie was aan hem sowieso niet besteed, hij deed niet aan social media, had geen mobiele telefoon, maar hij legde wel hart en ziel in zijn muziek.
Angus R Grant, 14 februari 1967 - 9 oktober 2016