De Belgische folkzanger en kunstenaar Walter De Buck is overleden. Hij was mede-oprichter van de vzw Trefpunt en peetvader van de hedendaagse Gentse Feesten. Hij was met Wannes Van de Velde en Willem Vermandere een van de drie W’s uit de Vlaamse kleinkunst en folk in het dialect. Walter De Buck is 80 jaar geworden.
Geboren en getogen in Gent in een artistieke familie volgde Walter De Buck een opleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten. Als beeldhouwer ontving hij diverse prijzen, maar de meeste roem kreeg De Buck in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw als folkzanger, o.a. met het lied ’t Vliegerke, dat bij wedstrijden van AA Gent nog altijd gezongen wordt. Dat werd niet door hem geschreven, van zijn eigen werk is vooral ‘K Zou Zo Gere Willen Leven bekend geworden. Zijn grote voorbeeld was Karel Waeri, wiens werk hij had leren kennen toen hij met Wannes Van de Velde op de Academie zat. In een interview met Knack t.g.v. zijn 80ste verjaardag legde De Buck uit: “Wannes had een plaat gemaakt met liedjes van Waeri maar het Gentse dialect ging hem niet af. Als je die teksten in het Antwerps zingt, werken ze gewoon niet. Daarom vond hij dat ik het maar moest doen. In die tijd was ik al met muziek bezig: ik ging vaak op straat busken, zong volksliedjes en ook Franse chansons.”
In 1962 richtte hij met vrienden vzw Trefpunt op, een ontmoetingsplaats voor kunstenaars en tegelijk een organisatie ter promotie van kunst. Eind jaren ’60 trok hij de kar om de historische Gentse Feesten nieuw leven in te blazen, traditiegetrouw opende hij dit gratis stadsfeest, zo ook de 45ste editie van afgelopen zomer.
Walter De Buck was een sociaal bewogen man, die in 1994 op de socialistische lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen is gaan staan, omdat het Vlaams Blok aan een opmars bezig was. Het was niet zijn bedoeling om in de raad een positie te bekleden, maar hij haalde zoveel voorkeursstemmen dat hij toch een baantje kreeg aangeboden, eerst bij de schepen van Cultuur, later bij de burgemeester van Gent.
Walter De Buck was al enige tijd ziek, leed aan Alzheimer en slokdarmkanker. Tot slot nog een laatste uitspraak van De Buck zelf uit het interview met Knack:
“In mijn leven heb ik kunnen doen wat ik graag doe: liedjes schrijven, optreden, beeldhouwen. Altijd met volle goesting. En ik heb ook altijd mijn gedacht gezegd. Of de mensen dat nu graag hadden of niet. Nee, spijt heb ik niet. Van niets.” 
Walter De Buck, 13 juli 1934 - 21 december 2014