In totaal produceerde Zazou een vijftiental albums in die hem internationaal op de kaart zetten. Hij werkte met een brede waaier van artiesten onder wie de IJslandse Björk, de Britse Siouxsie Sioux, de Franse acteur Gérard Depardieu, de Amerikaanse Lisa Germano en Laurie Anderson. Maar hij werkte ook graag samen mensen uit folk en roots zoals Suzanne Vega, Carlos Nuñez, Värttinä, Khaled, Yungchen Lhamo, Sandy Dillon, Sevara Nazarkhan, Dead Can Dance, Lena Willemark, Ale Möller, Wimme Saari, Carherine-Ann MacPhee, Thierry Robin, Jacques Pellen en Per Grazia Ricevuta.
In 1983 nam Hector Zazou met de Congolese zanger Bony Bikaye het album Noir et Blanc op, een fusie was tussen Afrikaanse en elektronische muziek. In '91 was hij de man achter het fameuze album Les nouvelles polyphonies corses, waarin de vocale traditie van Corsica hand in hand ging met de inbreng van muzikanten als de Japanner Ryuichi Sakamoto, de Kameroenees Manu Dibango en de Welshe legende John Cale. In ‘95 produceerde hij het album Songs from the cold Seas, ondermeer geïnspireerd op Scandinavische folksongs. In '98 was hij het brein achter het overzichtsalbum Lights in the Dark vol Ierse sacrale songs. Zijn - in India opgenomen - laatste album In The House Of Mirrors verschijnt op 6 oktober op het Crammed-label.
Hector Zazou, 11 juli 1948 - 8 september 2008