-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
Bij het Folkbal in Café Wilhelmina in Eindhoven bleef de vloer gisteravond goed gevuld met dansers. De Belgische band Bouton speelde vol energie een spetterend debuut in ons land. Na afloop restte slechts een vraag, of nou ja, twee dan: zitten jullie op Spotify en hebben jullie een cd? Op beide vragen luidt het antwoord helaas nee. Maar de plannen ontstaan ter plekke, want het enthousiasme van de dansers smaakt naar meer bij de muzikanten.
Als organiserend team hielden we ons hart vast, zouden er wel dansers komen naar het folkbal? Ze moesten zich dan wel door de drukte van lichtkunstfestival Glow heen worstelen en wie met de auto kwam had te maken met wegafsluitingen en eventuele parkeerproblemen. En dat dan voor Bouton, een nieuwe band uit België (het project bestaat nu ongeveer een jaar), die niet alleen voor het eerst in Nederland te gast is, maar zelfs nooit eerder buiten België speelde. Onnnodige zorgen, zo blijkt al snel, want ruim 80 bezoekers weten de weg te vinden, een aantal dat meestal is weggelegd voor topbands als Naragonia of Cecilia die veel fans hebben.
Wat ook al snel duidelijk is is dat de grote belangstelling meer dan terecht is. Al tijdens de soundcheck worden de oren gespitst van de Glow-bezoekers die aan de bar zitten. Die basklarinet klinkt wel heel vet! En als de instructie door Paul en Bo eenmaal bezig is komen er vragen, wat zijn dat eigenlijk voor dansen (ze leggen onder meer een tricot en een plinn uit) en waar komen die vandaan? Die twee uit Frankrijk, andere uit België en ondertussen krijg ik het druk als kassajuf. Sommigen hebben Bouton al eens in België gezien, maar er is ook een flink stel aanwezigen voor wie het de eerste kennismaking is.
Het bal tenslotte is gewoonweg heerlijk. Er wordt volop gedanst, er komen, naast de gebruikelijke jigs, cercles, mazurka's of scottischen en veel Bretons, enkele niet alledaagse dansen voorbij zoals een kas a barh en tegen het eind zelfs een uit Wallonië (Luik is de thuisbasis van de band), een maclotte de Steinbach. Die moet wel even uitgelegd worden, dus mengen zangeres Fanny Vandenbergh (wat een mooie stem heeft ze!) en accordeonist Joachim Loneux (die 12 jaar geleden al op dit podium speelde met Chapeaux Bas) zich onder de dansers om het voor te doen. Rudy Mathey begeleidt ze op zijn basklarinet waar Gilles Doneux de hele avond al fijne elektronische effecten toevoegt zonder de muzikaliteit uit het oog te verliezen en hier en daar een partijtje trombone. En als die vier samen spelen dan staat het als een huis. Wat een energie en dynamiek zit er in hun spel! Al gunnen ze de dansers zeker ook wat rustpunten tussendoor.
Na een fijne gavotte l'aven (met een slot waar de vier bandleden ook de vloer voor opkomen onder een fraai tinkelgeluidje uit de toverdoos van Doneux) mogen ze natuurlijk een toegift doen, want daar willen we graag meer van horen. En als het bal dan, na ongeveer twee uur spelen, toch echt ten einde is dan luidt de conclusie dat we ze vaker willen zien hier. Ze mogen in Eindhoven alvast nog wel eens terug komen, maar ze willen graag ook op andere bals spelen. En balfolkfestival CaDansa, dat is een droom van deze muzikanten die wat mij betreft zonder meer waarheid mag worden. Afgaand op het enthousiasme van een bomvol café Wilhelmina kunnen ze het hoofdpodium in Steenwijk gemakkelijk aan.
Ondertussen gaat de band ongetwijfeld verder met het veroveren van de balfolkwereld, er staan al optredens gepland in Praag en Keulen.