De Amerikaanse singer-songwriter Greg Weeks, frontman van de
psychedelische folkrockgroep Espers, stond afgelopen zondag centraal
tijdens de zesde editie van VPRO's Dwars Festival. Live-opnamen van
dat festival zijn aanstaande donderdagavond 15/11 tussen 22 en 24 uur
te beluisteren in het programma ‘In Concert / Dwars @ VPRO'. Het
festival toont een gevarieerd beeld van wat er in de freefolk-beweging
leeft.
Bij optredens van Jesse Sparhawk, Festival, Mariee Sioux, Orion Rigel Dommisse en Currituck Co speelt Greg Weeks een rol op de achtergrond op gitaren. Ook laat hij solo horen wat komend jaar te verwachten is van zijn nieuwe solo-album.
Jesse Sparhawk op harp, en Mike Powell (Festival) op drums en viool staan samen met Weeks op elektrische gitaar zangeres/pianiste Orion Rigel Dommisse bij, zoals dit drietal dat ook doet bij de afsluitende band Festival.
Sparhawk treedt ook solo op en begeleidt zichzelf daarbij op elektrische gitaar, zoals ook Kevin Baker, de leider van Currituck, enkele nummers solo doet. Mariee Sioux bezingt breekbaar haar Indiaanse achtergond.
Greg Weeks
Greg Weeks heeft al enkele jaren veel succes met zijn band Espers. Na een concert in België, een jaar geleden, publiceerde de site digg.be een interview dat Kristof Vande Velde had met Greg Weeks en Espers-zangeres Meg Baird. Hier enkele passages:
Jullie zijn het succes al gewend geraakt?
Weeks: Zijn wij dan succesvol? (lacht)
Baird: 'Erkenning' is misschien een beter woord.
Ik heb het gevoel dat jullie groter zijn in de Verenigde Staten dan hier.
Weeks: Ik zou dat echt niet durven beweren. Het is zo onmogelijk om dat te meten. Je kan het al niet vergelijken op basis van platenverkoop, gezien de bedrijvigheid op het internet. Ook kan je het niet meten aan de hand van het aantal bezoekers op onze optredens. Er is namelijk een volledig verschillende mentaliteit: in Amerika komen mensen kijken naar bands die ze al kennen en goed vinden en slaan vooral uptempo rock bands goed aan. Hier heb je toeschouwers die niets van je muziek kennen en gewoon iets nieuws willen horen. De mensen zijn hier ruimdenkend en geïnteresseerd in allerlei genres. Op ons niveau is het dus erg moeilijk te vergelijken en als er al iets kan gezegd worden, is het dat we niet bijzonder populair zijn in beide gebieden.
Samen met groepen als Antony and the Johnsons, CocoRosie en Devendra Banhart, wordt jullie muziek vaak gecategoriseerd onder de term 'freakfolk'. Kunnen jullie daarmee leven?
Baird: Ja, toch wel. Een vriend van mij die voor een radiostation werkt, vroeg me ernaar en ik had er nog nooit van gehoord. Het is niet echt een natuurlijke term, die iets zegt over ons verleden of zo. Toch kunnen we er goed mee leven. Zelfs met dat woordje 'freak' erin. Dat is misschien een beetje dwaas, maar zeker niet beledigend.
Weeks: Ik had eerst een reactie van 'wat hebben ze nu weer bedacht' maar dan begon ik te beseffen dat we eigenlijk wel veel freaks kennen (lacht). Er zijn veel rare mensen die dit soort muziek maken. Daarom is dit begrip misschien nog wel geschikt.
Baird: Ik vond het ook altijd een leuke woordspeling op 'free folk'. Er is niet echt een rechtvaardiging voor het begrip 'freak'. Het is een beetje als 'yuppie'.
Weeks: Met 'freaks' worden nog altijd bijzonder eigenaardige mensen bedoeld en zo eigenaardig is deze muziek nu toch ook niet. Het is dus eerder een begrip dat zijn eigen leven gaan leiden is en een symbolische betekenis heeft gekregen.
Veel van jullie nummers brengen ons naar het verleden. Is dat om een soort ideaalbeeld te geven van een vroegere situatie en te romantiseren?
Baird: Het voorstellen van een geïdealiseerde, pastorale, fictionele situatie is een thema dat eigenlijk al lang bestaat.
Weeks: Ik denk niet dat we romantiseren. Vele van onze nummers zijn ook behoorlijk donker en somber, dus dat is zeker niet iets dat we terug willen oproepen.
Veel van jullie nummers nemen hun tijd. Vinden jullie het belangrijker een geheel verhaal te vertellen in plaats van snelle prikken te geven?
Weeks: Ik denk dat het soms effectief kan zijn om iets kort te houden. Wij beginnen niet met het idee van dit nummer zal een kwartier zijn of dit anderhalve minuut. We experimenteren gewoon en ik denk dat er veel mensen zijn in onze band met fantastische ideeën en die willen we er dan niet uit gooien. Zo ontstaat een lang nummer.
Zie ook www.vpro.nl/dwars.