Dylan is geen onbekende voor Scorsese. Hij werkte met hem samen in 1978 voor The last waltz. In "No direction home" praat Dylan, "stem van een generatie" genoemd, vrijuit over muziek. BBC 2 zendt deze 3,5 uur durende documentaire in twee delen uit, aanstaande maandag 26 september van 22:00 tot 23:55 uur en dinsdag 27 september van 22:00 tot 23:30 uur.
Mocht je komende maandag en dinsdag al iets anders op het programma hebben, er volgt een herkansing. De avond voorafgaand aan het concert dat Bob Dylan op dinsdag 1 november geeft in het Brusselse Vorst Nationaal, zendt VRT-Canvas de documentaire uit.
Dubbel-cd
In Tubantia/Twentsche Courant beschouwt Theo Hakkert de dubbel-cd die tegelijk verschijnt en nummers bevat uit de periode waar Scorsese zich op heeft gericht, namelijk de beginjaren. Hier enkele passages uit dat boeiende artikel:
...Toen Dylan op 17 mei 1966 in Manchester, Engeland een elektrisch optreden gaf, slaakte een bezoeker de legendarische kreet ‘Judas!'. Die opname sluit nu de soundtrack van No Direction home af (...)...Folkzangers werden geacht zichzelf te begeleiden op akoestische gitaar...
...De dubbelcd verscheen als zevende deel in de befaamde Bootleg Series, die als het ware fungeert als schaduwboekhouding van ‘s mans muziek. De 28 liedjes kennen we bijna allemaal, maar 26 ervan zijn hier te horen in andere versies dan ‘de officiële'. Veel daarvan zijn live, maar er zitten ook afwijkende versies tussen uit studioarchieven. Een lied werd in verschillende stijlen en tempi opgenomen, wat het beste paste op een album of wat de betere versie was, haalde de elpee...
...De oudste opname is uit 1959, gemaakt door Dylans vriend Ric Kangas. Hij voert bovendien ‘This land is your land' uit, in Woody Guthrie-stijl, zijn voorbeeld die hij eerde met ‘Song to Woody'. (...) De vroege hoogtepunten, zoals het nog meer aangrijpende anti-oorlogslied ‘Masters of war', komen allemaal voorbij. ‘Blowin' in the wind', ‘Mr. Tambourine man', ‘Chimes of freedom'. Allemaal net even anders dan de versies die in ieders DNA zitten...
...Waarna op het tweede schijfje de scheiding der geesten zich voltrekt. Het elektrische werk -hier is dat ‘Maggie's farm'- dat zo werd verfoeid door folkies op het Newport Folk Festival, waar Dylan werd begeleid door de bluesband van Paul Butterfield. Gevolgd door zeven songs uit een van Dylans beste periodes ooit. Vier alternatieve versies van songs van Highway 61 Revisited en drie van Blonde On Blonde, de twee beste elpees die hij in de jaren zestig maakte - later alleen overtroffen door Blood on the Tracks. Daar zit onder andere een versie bij van ‘Visions of Johanna', die met ruim 6.30 minuten een minuut korter duurt dan de elpee-versie op Blonde On Blonde en bovendien afwijkt van de andere alternatieve versie op The Bootleg Series IV....