‘Het bevalt uitstekend om elkaar alleen te zien wanneer iedereen
dolgraag een mooi album wil maken. We houden meer van elkaar dan ooit,'
zegt voorman Jason Merritt van de Amerikaanse band Timesbold in de
Volkskrant tegen redacteur Menno Pot. De bandleden zien elkaar maar
tien dagen per jaar. De teksten van de verstilde country-noir en
folksongs van Merritt ontstaan ‘met het hoofd in bad of de neus tussen
de bibiolotheekboeken'. ‘Veel van mijn liedjes zijn collages van
geestelijk afval.'
In het artikel vertelt Merritt - ook solo actief als Whip - over zijn vlucht ruim drie jaar geleden voor de hard drugs. Hij liet de New Yorkse scène achter zich en trok naar Portland, Oregon.
Hier enkele passages uit het artikel van Pot:
...Het bevalt hem wel, daar in Oregon. Hij kickte af, bracht zijn leven op orde, nam een prachtig album op onder zijn solo-pseudoniem Whip (Blues For Losers, 2007) en ging eerlijk werk doen: ‘Ik graaf gaten en geulen voor de gemeente. Omdat ik nu eenmaal geld nodig heb' (...) Ik sta vroeg op, maar ben elke dag om half vier klaar. Dan ga ik naar huis, neem een douche en ga in mijn stamkroeg zitten: werken aan mijn liedjes, nippend van een glas bier. Het is een routine geworden, en die had ik nodig.'...
...Het rustige leven in Portland heeft hem goed gedaan. Eigenlijk miste hij maar één ding: Timesbold. De band mocht geen stille dood sterven, hoe ver de leden nu ook van elkaar verwijderd waren geraakt. Een van de mannen van het eerste uur, Tony San Marco (gitaar, banjo), woonde inmiddels ook in Portland. Maar Max Avery Lichtenstein (gitaar, toetsen) resideerde nog altijd even buiten New York. De nieuwe leden Jesse Sparhawk (gitaar, harp) en Tony Leva (bas) wonen respectievelijk in Philadelphia en aan een meer in up- state New York, ver van de stad. Ondoenlijk, zou je zeggen, maar Timesbold heeft het overleefd. Merritt: ‘We werken alleen heel anders dan vroeger: we zien of spreken elkaar het hele jaar niet, en wisselen ook via internet amper muziek uit. Ik schrijf liedjes in Portland, elke dag wel eentje, tot we besluiten allemaal twee weken vrij te nemen en samen te komen in onze eigen studio in New York. Dan leven we tien dagen samen en nemen we een plaat op. (...) Het eerste album dat volgens de nieuwe formule tot stand kwam, is deze week verschenen: Ill Seen Ill Sung is opnieuw een prachtig album voor wie van Smog, Songs: Ohia en Bonnie ‘Prince' Billy houdt. Timesbold klinkt verstild, de arrangementen zijn spaarzaam maar smaakvol, de zang van Merritt warm en melancholiek...
...De songs van de band klinken intiem, maar ze zijn - anders dan die op de Whip-platen - meestal niet persoonlijk of openhartig. Het zijn eerder een soort taalexperimenten, die soms op absurde wijze zijn ontstaan...
...De verstilde, folky popliedjes van Timesbold en Whip stellen Jason Merritt nu al tien jaar in staat om, zoals hij het zelf zegt, de werkelijkheid beheersbaar te maken. ‘Als ik het allemaal maar in mijn hoofd laat rondslingeren, begrijp ik het leven niet. Ik moet er iets zinvols van kneden, want het voelt alsof mijn hoofd zal exploderen als ik dat niet doe. Wat dat betreft ben ik tot Timesbold veroordeeld. Zonder deze band had ik al onder de zoden gelegen.'...
In mei komt Timesbold voor vier cluboptredens naar Nederland: 7 mei Ekko, Utrecht. 21 mei Vera, Groningen. 22 mei Patronaat, Haarlem. 24 mei W2, Den Bosch.