In het Eindhovens Dagblad schrijft Irene van de Ven over 'het bijna
schattige' festival Misty Fields dat afgelopen weekeinde in Heusden plaatsvond.
Zij constateert dat waar de sfeer zaterdag grootser was dan het
publiek, het op zondag beter in balans was. Vooral het optreden van Cor
Mutsers & Jennemieke Snijders krijgt dan veel applaus, terwijl de
dag ervoor het bier rijkelijk vloeide en afsluiter Coparck het publiek
pas echt aan het dansen kreeg.
Enkele citaten:
...Band T-99 krijgt eigenlijk pas echt aan het einde van hun set letterlijk en figuurlijk contact met het publiek. Een opgehouden dienblad dient voor een minuutje als drumstel. Vooral de afsluiter van zaterdag, Coparck, krijgt de weinige dansers helemaal los. Ondanks dat de voetjes wat moeilijk van het losse zand komen, is duidelijk op te merken dat iedereen het bijzonder naar de zin heeft...
...Cor Mutsers begeleidt talent Jennemieke Snijders die met veel plezier de zang en de basgitaar op zich neemt. In compleet Heusdens accent verontschuldigt ze zich even over het feit dat ze een liedje zingt waar ze niet precies van weet waar het over geh. Het wordt haar vergeven, aan het vele applaus te horen dat zaterdag toch wel regelmatig ontbrak...
Het volledige artikel is na te lezen op: www.eindhovensdagblad.nl/helmondregio/article1801399.ece.
Een enthousiaste bezoeker van Misty Fields mailde ons nog een aanvullend verslagje, aangezien dit artikel (net als ons eerdere sfeerverslag van de zaterdagmiddag) niet volledig is. Hij schrijft:
Deze keer hielpen de weergoden echter uitstekend en ontpopte Misty Fields zich tot een prachtig tweedaags muziekfeest. In de programmering zat behoorlijk wat roots muziek, er was kunst, er was een kinderprogramma en: er was een mooi publiek dat van al dat goeds kon genieten. Om maar eens wat te noemen: het kinderprogramma - muziekinstrumenten maken om de eerste act aan muziek te helpen - trok alleen al 150 kinders. Zo gewiekst krijgt zelfs Folkwoods het niet voor elkaar. Goed gezien ook van de organisatie, want de ouders waren natuurlijk ook meegekomen en zodoende had de openingsact - de plaatselijke Lais & Roaches-coverband Curandei - al meteen een mooi publiek.
Als je er meer over wilt lezen kun je het verslag in het Eindhovens Dagblad erop naslaan, al is dat niet helemaal volledig. Daarin staat bij voorbeeld niet dat The Watchman - altijd een gouden greep - op Misty Fields zelfs een platina bluesy set neerzette. Daarin staat ook niet dat de slotact -Folgazan uit Belgie - een uitsmijter bleek, die in explosiviteit deed herinneren aan The Tannahill Weavers in hun betere dagen (komt natuurlijk ook door hun Raggle Taggle Gypsie).