De Groesbeekse trekzakvereniging Waorum Nie bestaat al ruim twintig
jaar, het orkest viert nu zijn eerste lustrum. Al vijf jaar wordt
vooral gespeeld voor bewoners van bejaardentehuizen, maar ook bij
jubilea en zelfs voor de jeugd. Groepslid Jan Alders zegt in de
Gelderlander: "We spelen ook Ierse muziek. Volksmuziek is in. De
trekzak mag weer." Hier nog enkele citaten uit het artikel van Peter
Deurloo:
...De trekharmonica is cool. Sinds de tranen van Máxima bij het spel van Carel Kraayenhof op de bandoneon kan het instrument niet meer stuk. Zo'n kleine stap is het van oubollig tot hip...
...Vijf jaar lang brengen ze al weemoed en verlangen teweeg bij met name de bewoners van bejaardenhuizen in de regio. Die genieten van de oude liedjes, maar vooral ook van het oude vertrouwde geluid van de trekzak. Een instrument met een sound die bij uitstek geschikt is om het gemoed te bespelen...
..."We kwamen elkaar tegen op nieuwjaarsrecepties en zeiden tegen elkaar: ‘Speel jij ook hier?' Want je ziet natuurlijk alleen de mensen in je eigen groep. Toen hebben we de koppen bij elkaar gestoken om een clubje binnen de vereniging te vormen." Het is volgens Alders een verrijking om samen te spelen. Met een drum erbij en soms begeleid door zang...
...Een goede trekzak is overigens allang geen goedkoop instrument meer. Twee- tot drieduizend euro moet je ervoor neertellen. Tenzij je een Chinees modelletje koopt. Maar daar deugt volgens Alders niet veel van. "Als je daarmee als beginneling start, verlies je al snel de zin in het spelen."...