Afgelopen maandag stond Björn van der Doelen op het podium in Meneer
Frits in Eindhoven. Vooraf had Peter Borgers zijn bedenkingen bij voetballers en
muziek in Nederland, maar Van der Doelen weet zijn scepsis weg te nemen
met "een ontwapenende set songs, die allemaal ontroerend echt zijn."
Enkele citaten uit zijn artikel in het Eindhovens Dagblad:
...Hij laat zijn voetbalverleden in zijn muziek doorklinken in het openingslied, dat uitlegt waarom hij de bal vaarwel zei. Van der Doelen geeft zijn ziel bloot met dit ontwapenende lied en weet direct de sympathie te winnen...
...Muzikaal ligt het repertoire verankerd in de rootsrock (...) Van der Doelen heeft niet de gezegende stembanden van JW Roy, noch de fijnzinnige gitaarhanden van Eric van Dijsseldonk. Maar hij kan wel bogen op een songschrijvertalent dat er wezen mag...
...Bovendien geeft zijn ongekunstelde presentatie de avond een heerlijk ongedwongen en pretentieloze sfeer. Hij legt uit dat zijn liedjes heten ‘naar waar ze over gaan'. Titels als ‘Zusje', ‘Moeder' en ‘Ellie' [moet zijn Ellen, red.] -zijn vriendin- maken duidelijk dat zijn inspiratiebronnen dicht bij huis liggen. Maar met liedjes over carnaval en eenzaam sterven laat de man ook andere kanten van zichzelf horen...