Ys van Joanna Newsom is een van de opvallende albums van afgelopen
jaar. Vandeweek trok de Amerikaanse zangeres/harpiste met haar newfolk
voor een korte tournee door Engeland en stond ondermeer op het podium
van Sage Gateshead in Newcastle. Kitty Empire van de Britse krant The
Observer ging erop af met de vraag of haar muziek ook live kan
opbloeien. Ondanks dat het begeleidende Northern Sinfonia Orkest
volgens haar te weinig ruimte laat voor Newsoms zang en harp, oordeelt
ze positief.
Newsom wordt op haar Britse tour begeleid door het 32-koppige Northern Sinfonia Orkest, plus haar eigen drummer Neil Morgan en Ryan Francesconi op gitaar, banjo en tambura.
Het Vlaamse dagblad De Standaard vertaalde de recensie van The Observer en publiceerde die integraal.
Hier enkele passages:
...Nog voor ze haar eerste noot heeft gespeeld, bekoort Joanna Newsom al. Ze glijdt binnen in een witte, zwaanachtige jurk, verlegen glimlachend. Als een dame positioneert ze haar harp. Het beeld ademt iets hemels uit...
...Het eerste deel van de avond brengt het meesterlijke Ys van begin tot einde. Na een korte pauze keert ze terug met enkel Francesconi en Morgan, voor enkele songs uit haar debuutalbum The milk-eyed mender (2004). Als bonus horen we een Robert Burns song en alweer een nieuw nummer, dat met zijn vage flamenco-swing totaal anders klinkt dan eender wat ze al opnam. Het brede spectrum toont Joanna Newsom in al haar charme: van cerebraal tot gewoon leuk, van grandioos tot gezellig...
...Soms echter klinkt het Northern Sinfonia Orkest te groot voor de zang van Newsom. Dat het orkest alle ruimte in de songs met strijkers vult, is wellicht niet ideaal. Of misschien is de akoestiek in de zaal gewoon te goed? Het geeft in elk geval te denken. Wellicht is Jim O'Rourke, die Ys mixte, de echte held van de plaat. Het lijkt er sterk op dat hij de strijkersarrangementen van Van Dyke Parks sterk heeft onderdrukt, om ruimte te creëren voor Newsom en haar harp. Ruimte die er vanavond niet is. Ys zit immers vol belletjes en water en sprookjesdieren, en de thema's zijn heel nauw verweven met intieme gebeurtenissen uit het leven van Newsom zelf. Wat het Sinfonia doet, is die stukken vergroten en ze minder persoonlijk maken. Dat lijkt een detail, maar je zou voortdurend de mix willen bijstellen...
...Na de pauze klinkt het trio niet superieur, maar gewoon intimistisch. Newsoms oudere songs, zoals ,,Bridges and balloons'', ,,Sadie'' en ,,The book of right-on', klinken duidelijk warmer en meer ontspannen. Morgans zang voegt diepte toe aan Newsoms melodieën....