Eind deze week verschijnt het album Nacht; De Soundtrack, naar een
idee van Henny Vrienten, de inmiddels 58-jarige componist die ooit
furore maakte met Doe Maar. Vrienten vroeg een aantal
collega-muzikanten om hun visie op de nacht. Het resultaat: een cd
waarop alle twaalf nummers uitgaan van het nachtelijk harttempo,
zeventig slagen (beats) per minuut. Aan de cd werkten mee Henk Hofstede
(The Nits), Tom America, Fay Lovsky, Boudewijn de Groot, Solex, Thé
Lau, Def P, Tom Barman (Deus), Jan Rot, trompettist Eric Vloeimans en
cabaretier Herman Finkers mee.
Tegen een verslaggever van het ANP - wiens artikel we afgelopen week in een aantal dagbladen tegenkwam - vertelt de componist ondermeer: " Het geeft rust. Je hoeft geen nummers over te slaan, je kunt van begin tot eind luisteren. Het tempo is hetzelfde, maar de ritmes zijn wel degelijk anders. Dat herbergt het gevaar van verveling. En dat het commercieel misschien lastig ligt? Dat is wel het laatste waar ik me mee bezig houd."
Miles Davis' filmmuziek voor Ascenseur pour l'échafaud (1958) was een inspiratiebron. ,,Ik denk dat soundtracks sowieso het mooist klinken in het donker. Maar je hebt van die muziek die perfect werkt in de auto 's nachts. Muziek die je het gevoel geeft van een roadmovie, die altijd voortvloeit en nooit abrupt stopt.''
Vrienten heeft zich, sinds de razend populaire Nederlandse reggaeband Doe Maar er in 1984 mee ophield, toegelegd op soundtracks. Zijn laatste soloalbum, Mijn hart slaapt nooit, dateert van 1991. Intussen schreef hij de muziek bij films als Oeroeg, Abeltje en De ontdekking van de hemel, is hij de huiscomponist van Sesamstraat en werkt hij aan een musical over Ciske de Rat, die volgend jaar op tournee gaat .
Ook in de Vlaamse krant De Standaard komt Vrienten aan het woord over zijn unieke project:
...Ik heb met elf mensen gewerkt en het was elf keer anders (Het twaalfde liedje op de plaat maakte Vrienten alleen, red.) . De bedoeling was dat elke artiest met een flard tekst of een stukje muziek kwam en dat we daar dan met zijn tweeën ter plekke iets van zouden maken. 'Terloops' is een woord dat voor mij goed bij deze plaat past. Hoe ouder ik word, hoe meer ik terloopsheid verkies boven doordachte plannen. Ik kijk, ik voel, ik doe en ik denk daar dan niet meer over na. (...) Maar Tom Barman hield zich bijvoorbeeld niet aan de afspraak en kwam met een afgewerkt liedje. Hij is iemand die alles naar zijn hand wil zetten - zulke mensen maken de mooiste dingen. En hij zit in een heel andere fase van zijn leven. De terloopsheid waar ik naar op zoek ben, daar is hij niet zo mee bezig. Ik heb zijn liedje dan gearrangeerd en stukken van de tekst ingezongen. Zo zou het klinken als ik in zijn bandje zat (lacht)...
...Op een paar plekken, bij Tom Barman en Boudewijn de Groot, heb ik niets aan de tekst gedaan omdat die al klaar was. En het is ook een kwestie van respect, natuurlijk. Je gaat niet tegen Boudewijn de Groot zeggen wat hij anders moet doen. Boudewijn bracht de laatste tekst mee uit de nalatenschap van Lennaert Nijgh. Het was nog geen afgewerkt lied, Boudewijn heeft er een paar woorden aan toegevoegd om het naar het thema van de nacht te trekken...
...Waar het ontspoorde in wolligheden en een poëticaal potje, greep ik in, want ik ben daar redelijk allergisch voor. Frank Boeijen kwam bijvoorbeeld met een gedicht dat hij had geschreven, 'De maan van Antwerpen'. Waarop ik zei: 'Die eerste regel, En dan denk ik weer aan de maan van Antwerpen , is genoeg. We nemen die ene zin en trekken hem uit elkaar.' Zo vind ik het wel een heldere tekst. Frank is trouwens de grootste zanger van de Lage Landen. Dat weet nog niemand, maar het is zo. Er is niemand die in één woord een hele plaat bol kan zetten. En hij doet dat met het allergrootste gemak...
...Een van mijn favoriete nummers is dat van Tom America, vroeger van de groep Mam, nu is hij een kunstenaar die met stemmen werkt. Hij is naar een achterstandswijk in Tilburg gegaan en heeft daar allochtonen laten praten over de nacht. Die samples hebben we in een ritme gebracht en daar heb ik dan muziek bij gemaakt. Ik hou van directheid, van klaarheid...
...Tom Barmans (Deus) bijdrage is zijn eerste liedje in het Nederlands. Over zijn lied zegt hij: ‘Ik ben vertrokken van twee vrienden die laat op de avond zitten te mijmeren aan de toog. Ze hebben grootse plannen, maar op het einde vragen ze zich toch maar af waar ze eigenlijk mee bezig zijn. Het is een kroegliedje'...
,Nacht, de soundtrack' komt uit op 27/11 als cd + dvd.