Wereldmuziek en folk dringen door in de draaisets van de
wereldvermaarde Vlaamse dj Buscemi. Bij hem laten Indische muziek,
flamenco, balkanbeats, en bossanova zich gewillig sampelen met house,
techno en elektro. Voor zijn nieuwe album Retro Nuevo heeft hij weer
tot de diepste uithoeken van zijn studio in Lommel (net over de grens
bij Eindhoven) gezocht tussen zijn tienduizend vinylplaten en
vijfduizend cd's.
Over de hele wereld struint hij platenzaakjes af. Zo pikt-ie bruikbare geluiden uit de verschillende volkstradities om die in zijn stomende dj-mix te gebruiken. In een artikel in De Standaard gaat de volgende passage uit het interview daarover:
...
Meer dan ooit hopt u van continent naar continent. Wat pikt u mee uit Europa?
Deze plaat is gegroeid over drie jaar en in het begin van die periode was ik erg into flamenco. Vanuit Ronda heb ik veel getoerd in Andalusië. Daar heb ik onder meer Estrella Morente leren kennen, een jonge zangeres met een fenomenale stem. Die flamenco-invloed hoor je in 'Collapsing in an elegant way' en het titelnummer 'Retro nuevo'. Daarnaast kon ook de Balkanmuziek niet ontbreken.
In 'Sahib Balkan' tracht u de Balkan te verzoenen met muziek uit het Midden-Oosten. Denkt u dan bewust aan de spanningen tussen moslims en Serviërs in Kosovo?
Het klinkt misschien cru, maar toen de bombardementen op Beiroet voortdurend in het nieuws waren, moest ik ineens denken aan een plaat met oude Libanese volksliederen die ik had liggen. Een bepaald stukje daaruit paste wonderwel bij die Balkanbeats. Niet echt een politiek statement dus. Maar ik wil met mijn plaat wel een fakkel branden voor verdraagzaamheid. Er werken mensen van overal aan mee: Fay Lovski uit Nederland, Viviani uit Brazilië, Alexia Waku uit Afrika, Isabelle Antena uit Frankrijk en natuurlijk Dag Taeldeman uit België. (lacht)
Van Europa trekken we naar Zuid-Amerika.
Braziliaanse muziek is mijn eerste grote liefde. Bossa nova koop ik al sinds ik vijftien ben. Vraag me niet hoe, maar van de punk ben ik meteen in de bossa terechtgekomen. M'n eerste plaat was Stan Getz met Astrud Gilberto. In de jaren tachtig volgden dan die 'electro-bossa'-releases op het Brusselse label Les Disques Du Crépuscule. De salsa heeft me ook beïnvloed, al hoor je dat minder op dit album. In mijn dj-sets betrap ik mezelf regelmatig op Afro-Cubaanse invloeden.
Zo belanden we bij Afrika.
En bij Fela Kuti, de peetvader van de afrobeat. Wat James Brown voor velen was, betekende Fela Kuti voor mij. Als een van de weinigen slaagde hij erin om nummers van twintig minuten boeiend te houden. Dezelfde repetitieve beat waar je van in trance geraakt: echt genieten. Thuis, in de wagen, tijdens het draaien... het kan niet beter. Vroege house is dat.
Van invloed uit Azië is minder te merken.
Voorlopig heb ik daar niets mee. Enkel Japan trekt me aan, de meesters van de namaak. Er zijn drie landen waar ik nog naartoe wil: Japan, IJsland en Brazilië, waar ik vreemd genoeg nog nooit gespeeld heb. Ik heb heel Europa gedaan, Noord-Amerika en Canada, volgende week Benin... Maar Latijns-Amerika, nee. Ik ben eens gaan draaien in Mexico, maar de mensen willen daar helemaal geen latin horen. Keiharde techno, ja. Gelukkig heb ik altijd technoklassiekers bij.
...