Afgelopen zondag was de presentatie van de cd Chanson van Les P'tits
Belges in Grand Café Berlage in Eindhoven. Peter Borgers deed voor het
Eindhovens Dagblad een interview met zangeres Jopie Jonkers, die voor
dit project haar harp thuis mocht laten.
Ze legt uit waarom deze cd met Les P'tits Belges gebracht wordt: "Met de Jopie Jonkers Groep hebben we ook altijd wel Franse muziek gespeeld, tussen het Zuid-Amerikaanse repertoire door. Maar dat was toch een beetje onduidelijk voor de mensen, denk ik."
Jopie Jonkers maakt ook deel uit van de folkgroep Deirdre, die precies dertig jaar na het begin met een reünie bezig is en ze vertelt ook plannen te hebben voor een combinatie van Zuid-Amerikaanse muziek en flamenco.
Hier nog enkele citaten uit het interview:
En je doet het met losse handjes, zonder je harp.
„Ja, dat is wel een hele verandering. Ik moet er nog aan wennen niet achter die harp te zitten. Ik heb soms het gevoel in mijn blootje te staan, dan wil ik me achter de microfoon-standaard verschuilen. Maar daar is dat ding echt te smal voor. Harp past gewoon niet zo goed in deze muziek, vandaar. En misschien wordt dan teveel de link gelegd naar mijn andere repertoire. Bovendien scheelt het een hoop gesjouw, ik kan nu met zonder niks naar een concert."
[Familie en fans zijn voor Jopie Jonkers een stimulans om door te gaan in de muziek, en vandaag is ze ook als moeder trots, want haar zoon deed met zijn band een goed voorprogramma]
Is muzikaliteit genetisch bepaald, denk je?
„Dat is niet te zeggen. Je opvoeding speelt zeker een rol. Bij ons werd wel altijd gezongen en muziek gemaakt, iedereen deed mee. Ik denk dat zoiets veel bijdraagt, al moet je natuurlijk wel van jezelf muzikaal zijn. Dat samen muziek maken is iets dat vroeger overal gebeurde. Daar ligt de wortel ligt van muzikaliteit. Dat is iets dat sinds mijn jeugd verdwenen is. Muziek is niet meer iets dat je zelf moet maken, het is overal kant en klaar aanwezig. Ik weet niet of dat een goede ontwikkeling is."