Het Vlaams Radio Koor trekt samen met Laïs tot eind deze maand langs
Belgische podia. Afgelopen zaterdag 13/5 stonden ze in Knokke-Heist.
Peter Vantyghem was erbij en toonde zich in zijn recensie in De
Standaard niet meteen onverdeeld positief: ...eigenlijk hoorden we de
echte Laïs het hele concert niet.... en: ...Het VRK hadden we nog wat
verder willen zien gaan... Maar interessant vond Vantyghem het zeker:
...Heel uiteenlopende klankwerelden en zangtechnieken staan naast elkaar
en glijden in elkaar. Muziek wordt een ontmoeting...
Hier nog enkele passages uit het artikel in het Vlaamse dagblad De Standaard:
...Een huwelijk tussen klassiek geschoolde zangers en natuurstemmen is niet vanzelfsprekend, dat is het minste wat je beseft na anderhalf uur in het gezelschap van het Vlaams Radio Koor (VRK) en Laïs te hebben vertoefd. Prachtig wat er soms te horen is, maar even vaak heb je de indruk dat de twee naast elkaar lopen. En heel soms denk je dat ze beter van elkaar wegblijven...
...Laïs paste zich meer aan aan het VRK dan omgekeerd...
...Geslaagde avond? Het is alleszins interessant om te horen hoe de twee werelden elkaar aftasten. Laïs treedt buiten zijn oevers en steekt hier veel van op, al koos het trio niet de meest geschikte liederen voor dit project. Het VRK hadden we nog wat verder willen zien gaan. Voor de luisteraars biedt de ongewone aanpak een meerwaarde. Heel uiteenlopende klankwerelden en zangtechnieken staan naast elkaar en glijden in elkaar. Muziek wordt een ontmoeting...
...Waren de dames geïntimideerd door de ernst van het VRK? Wilden ze zich te veel aanpassen? Voluit gingen ze alvast niet in ,,De drie maagdekens'' en eigenlijk hoorden we de echte Laïs het hele concert niet. In ,,Ederlezi'' zou Jorunn Bauweraerts normaliter haar lage, rauwe folkstem helemaal mogen openzetten, maar ook dat klonk half ingehouden....
...vooral in ,,Deploration sur la mort de Jean Ockeghem'' van Josquin Desprez gebeurde iets: de drie dames ontmoetten drie koorzangers en de tegengestelde zangstijlen kleurden elkaar in met een nieuwe harmonie als gevolg. Het topmoment van de avond...
...Vooral voor Annelies Brosens was de avond een uitdaging. Ze is de klassiekst geschoolde van Laïs en kreeg in drie liederen van Sjostakovitsj de ruimte om dat te etaleren. De keuze voor de melancholische gloed van de Russische componist lag haar duidelijk; zoals ook de chanson-achtige liederen van Poulenc aansloten bij typische Laïsliedjes als ,,Babour'' en vooral ,,Les 12 mois''....