"Als kind wilde ik graag harp spelen, omdat ik het geluid van de
Keltische muziek zo mooi vond. (...) Van de muziekschool wilde ik niets
weten. Iemand raadde mij een docent aan die de Venezolaanse harp
bespeelde. Ik zou die techniek dan zelf wel ombuigen naar de Keltische
muziek, maar raakte betoverd door het pittige en ritmische van de
Latijns-Amerikaanse muziek," aldus Jopie Jonkers, die vrijdag 21/4
vanaf 20:30 uur samen met gitarist Koen de Cauter te horen is in
theater de Wegwijzer in Nieuw- en Sint Joosland.
Jopie Jonkers is een zangeres die zichzelf begeleidt op harp. In de jaren zeventig begon ze als zangeres/gitariste in de folkgroepen Deirdre en Pegasus. Deze zomer werkte ze mee aan een reünieconcert van Deirdre op het Folkwoods festival in Nuenen. Maar sinds haar harplessen bij Kenneth Ecury, een docent die de Venezolaanse harp bespeelde, brengt de Eindhovense vocale en instrumentale Latijns-Amerikaanse muziek en Franse chansons. In de Provinciale Zeeuwse Courant laat Marius Roeting haar aan het woord. Hier enkele passages uit dat artikel:
..."Als kind wilde ik graag harp spelen, omdat ik het geluid van de Keltische muziek zo mooi vond. Maar een harp is een duur instrument. Ik kocht een bouwpakket van Camac en wilde lessen volgen. Van de muziekschool wilde ik niets weten. Iemand raadde mij Kenneth Ecury aan, een docent die de Venezolaanse harp bespeelde. Ik zou die techniek dan zelf wel ombuigen naar de Keltische muziek, maar raakte betoverd door het pittige en ritmische van de Latijns-Amerikaanse muziek."
Jonkers ontwikkelde een eigen stijl op de harp en groeide uit tot een van de beste Nederlandse niet-klassieke harpspeelsters. Toch voelt ze zich meer zangeres dan instrumentalist. In dat licht valt ook de overgang van Venezolaanse naar Paraguayaanse en tenslotte de dubbele pedaalharp te verklaren. "De Venezolaanse harp is niet chromatisch. Je kunt maar in één toonsoort spelen. Dat beperkte mijn zangmogelijkheden. Op de Paraguayaanse harp kun je met je vingers een snaarmechaniek omzetten en zo meerdere toonsoorten verkrijgen. Uiteindelijk ben ik bij een volksinstrument terechtgekomen met een dubbele pedaaltechniek. Hiermee kun je echt alle toonzettingen spelen door het indrukken van de pedalen, zodat je vingers altijd vrij zijn om te spelen. Dat doe ik overigens met mijn nagels en niet met de vingertoppen."...
...Jonkers schrijft zelf geen nummers. Daardoor is ze aangewezen op bestaande composities. "De tekst is het eerste selectiecriterium. Ook al is de melodie nog zo mooi, ik moet het wel kunnen zingen." Ze selecteert haar repertoire uit een grote verzameling lp's, cassettes en opnames van de oude Latijns-Amerikaanse grootmeesters als Yupanqui, uit Cubaanse en Spaanstalige volksmuziek en Franse chansonniers...