...,,De liedjes komen zoals ze komen'', zegt hij, maar daarmee geeft hij zichzelf te weinig eer. Vermandere is een van de laatsten die liederen schrijft vanuit het moment. Zoals ,,Ouwe vriend'', een elegie voor een overleden oom in Schelle. Daar hoort een schoon verhaal bij: ,,Ik heb destijds veel bij hem gelogeerd. En zes jaar geleden vroeg hij me om een grafsteen te maken voor hem. Een beeld dat in zijn tuin moest staan, zodat hij er zelf nog wat van kon genieten. In zijn laatste levensmaanden heb ik hem een brief willen schrijven. Dat lukte niet, maar toen ik begon te rijmen, ging het wel. Rijmen zijn de stapstenen van de gedachte. Een rijm geeft adem. Enfin, ik heb die tekst opgestuurd, daar was hij zo blij mee. Ik heb het lied dan aan zijn ziekbed gezongen, met iedereen erbij. Drie dagen later is hij gestorven. Hij heeft het mee. Daarvoor was het gemaakt.''...
...,,Ik weet niet waar die liedjes vandaan komen'', zegt hij peinzend. ,,Het zijn haast bezweringen. Litanieën. Zijn dat mijn christelijke wortels? Ik herinner me hoe we op de kruisdagen met de priester en de gelovigen de velden in trokken om de regen af te smeken. Alle heiligen werden aangeroepen: dat was echte poëzie. Voor onze voorouders was dat echt, voor ons is het veeleer een metafoor, een verbeeldingswereld.'' We moeten die metaforen weer leren gebruiken, zegt hij. ,,Dat is een noodzaak als we willen samenleven met verschillende culturen. Als een kind sterft, en je duidt dat als een engeltje in de hemel, dan ben je boos als iemand dat een lijk in de put noemt. Laten we dus begrip hebben voor elkaars metaforen. Laten we de koran kopen en de mythische wereld van de Arabieren leren begrijpen.''...
...korte instrumentale stukjes maken deel uit van een expressie die hij al jaren koestert. Drie ervan zijn pure improvisaties op klarinet. Maar wat bedoelt Vermandere wanneer hij zingt dat het hem niet lukt om Mozart te spelen? ,,O, ik kan er flarden van spelen'', zegt hij glimlachend. ,,Ik ben gewoon geen virtuoos. Ik kan vooral handig vermijden wat ik niet kan. Maar die beperktheid is ook mijn vrijheid. Ik kan improviseren, af en toe een intense noot blazen. En mijn liedjes zijn er niet om schoonheid te creëren, maar om uit mezelf wijs te geraken. In een lied vind ik vrede met mezelf. Zonder ben ik een zombie. Ik kan in een liedje eens blaffen, denken, ouwehoeren. Want ik ben in de eerste plaats een sukkelaar met af en toe een helder moment. Een cd verzamelt die momenten.''...
...Hij voelt zich goed, zegt hij. ,,Ik heb leren doseren. Zes uur kappen in plaats van acht. Ik val nu zelfs in slaap voor tv wanneer mijn favoriete ploeg Manchester United speelt. Kom dat tegen!''...