Bladen
Roosbeef als beste naar finale Grote Prijs van Nederland
Hier nog enkele passages uit het artikel in de Gelderlander:
...Ze is op zijn zachtst gezegd een opvallende verschijning. Knalrood haar, bloemetjestruitje, roze rok, gekleurde maillot en stevige boots. Niet eigenwijs, wel eigenzinnig. En zo klinkt Roos Rebergen (17) ook als ze haar keel lostrekt en zichzelf begeleidt op de piano, terwijl Tim van Oosten de drums voor zijn rekening neemt. (...) Haar heldere stem, met een heel eigen geluid, neemt je snel te pakken en laat je geboeid luisteren. En dat is ook wat ze het liefste doet: mooie liedjes maken waarmee ze het publiek stil krijgt...
...Roos luisterde vroeger naar Patsy Kline, maar heeft nu veel meer met Lucinda Williams en Rufus Wainwright. "Die is echt super", vindt ze. "Daar laat ik me ook door beïnvloeden."
Ze schrijft haar poëtische teksten de ene keer in het Engels, dan weer in het Nederlands, en vaak heeft ze dan al iets van muziek in haar hoofd. Een sfeer, gevoel, trompetklanken. Samen met de band gaat ze vervolgens bezig om dat om te zetten in een nummer. Tim: "Dan hebben we ook onze inbreng hoe het gaat klinken. Maar verder zijn we vooral de begeleidingsband van Roos."...
...Roos: "Een van de nummers gaat er over hoe de mensen in Nederland heel erg in hun eigen wereldje leven, steeds minder met elkaar maar ieder voor zich. Over een jongen die aan zijn moeder vraagt; waar vind ik geluk? Zit die soms in de spelcomputer? Ik schrijf over dingen die ik niet vind kloppen, en waarvan ik denk: dat zou iedereen toch door moeten hebben."...