Hier nog enkele passages uit het artikel in Tubantia/Twensche Courant:
... Volgend jaar februari verschijnt haar tweede cd. Met muziek van haar nieuwe uziektheaterprogramma De Maisfrou, dat eind oktober in première gaat. Natuurlijk ook in het Fries. Teksten van de Friese dichteres Albertina Soepboer en muziek van componisten die Nynke Laverman daar zelf voor benaderde, waaronder: Fernando Lameirinhas, Theo Nijland, Tiago Machado, Walter Hidalgo, Mario Pacheco en ook Wende Snijders. Met laatstgenoemde studeerde Nynke Laverman in 2002 af aan de Kleinkunst Academie in Amsterdam. Waar Wende zich richtte op het Franse chanson, nam Nynke de Friese taal voor de Portugese fado....
...Tijdens de studie was het fado-gehalte nihil. Pas na het afstuderen, toen ze met twee andere actrices onder wie Wende Snijders de voorstelling Angela Vicario voor het Oerol festival maakte, kwam die Portugese volksmuziek in beeld. ‘Het was een bewerking van een verhaal van Gabriel García Marquez: De kroniek van de aangekondigde dood.' Een vertelvoorstelling, waar ook muziek in zat. Zuidelijke muziek. Toch maar een fado, dacht ze. ‘Het bleek heel goed bij me te passen. Het publiek reageerde enthousiast. Ik realiseerde me dat ik er meer mee moest doen, maar ik besefte ook dat het niet in het Portugees moest blijven. Dat was mijn taal niet. En toen hoorde ik die cd van Cristina Branco, die gedichten van Slauerhoff had laten vertalen in het Portugees en op fadomuziek had gezet. En toen dacht ik: die originelen zijn in het Nederlands, misschien kan ik ze wel vertalen in het Fries.'...
...Ze is Friestalig opgevoed. ‘Het eerste wat ik hoorde was Fries. Later kwam het Nederlands erbij. Maar dat Fries een mooie taal is om in te zingen, dat realiseerde ik me pas veel later. Fries is een zangerige taal.' Het feit dat veel mensen geen Fries verstaan, maakt niet uit, zegt ze. ‘Er zijn toch ook veel Nederlanders die geen Portugees verstaan. In deze muziek zit een heftige emotionaliteit die wel overkomt. En als de mensen het niet verstaan, krijgt het iets exotisch, terwijl het wel van eigen bodem is.'...
...Als puber raakte ze in de ban van de musical. (...) Na audities voor A Chorus Line en Saturday Night Fever was ze genezen van haar idee om in musicals verder te gaan. ‘Het is precies omgekeerd van wat ik wil. Die musicals worden gemaakt vanuit de optiek wat het publiek wil. Ik wil juist dingen maken waar ik zelf helemaal achter sta. En daar wil ik het publiek mee proberen te raken...