Hier nog enkele citaten uit het artikel in het Eindhovens Dagblad:
...De veelgehoorde opmerking dat hij één van de meest Amerikaans klinkende zangers van Nederland is, zal Jan Willem (JW) Roy na de release van zijn nieuwe plaat wel niet zo vaak meer horen. Alle nummers op 'Laagstraat 443' zingt de oud-inwoner van Knegsel in het onvervalst Brabants. En daarmee voelt zijn muziek ineens heel anders aan. De singer/songwriter is zich er terdege van bewust. „Toch is deze stap voor mij ook weer heel natuurlijk", aldus Roy. „Je moet weten dat ik eigenlijk heel mijn jeugd alleen maar Brabants heb gesproken. De Nederlandse taal leerde ik bovendien pas toen ik een jaar of 24 was en in Utrecht ging wonen. Toen ik daar net woonde, bestelde ik mijn brood bij de bakker overigens nog in het plat Brabants. Dus ze keken me daar heus wel vreemd aan."...
..."ik moet zeggen dat het schrijven in mijn eigen taal op een bepaalde manier ook makkelijker is. Alles wat je voelt, hoef je niet meer in je hoofd te vertalen. En dat geldt daarna ook voor de luisteraar."...
...Een paar liedjes die op het album staan, heeft Roy geschreven met Gerard van Maasakkers (met wie hij van tijd tot tijd ook het duo Royakkers vormt). „Hij heeft mij eigenlijk pas echt geïntroduceerd in de kunst van het zingen in het Brabants. Of althans, hij prikkelde me om in die taal te schrijven. En daar ben ik hem toch wel dankbaar voor."...
...„Al met al is deze plaat voor mij een goede zoektocht geweest. Ik had voorheen nooit zo'n goede aansluiting met Nederlandse muziek. Ik focuste me vooral op Amerika en ging dus ook maar in het Engels zingen. Maar het zingen in het Brabants voelt echt goed. Dus wie weet maak ik wel nooit meer een Engelstalige plaat."...