Borgers legt Sarah Lee ondermeer het volgende voor: 'Jullie songs komen rechtstreeks uit het dagelijks leven. Liedjes over baby'tjes die niet willen slapen of cijfertjes langs de snelweg. Songschrijven lijkt zo meer een volksnijverheid dan hogere kunst.' Waarop Sarah Lee zegt: "Het is een beetje van beiden. Het dagelijks leven zit vol liedjes en de kunst is ze te herkennen. Johnny is daar goed in. Hij roept vaak: 'Hé, daar zit een liedje in'. Daarna volgt het amachtelijke proces om die liedjes een hoorbare vorm te geven. Dat is iets waar je jezelf in moet bekwamen."
Hier nog enkele uitspraken van Sarah Lee:
...Het
publiek is hier anders dan in de VS. Mensen luisteren echt naar je
songs. Het lijkt of je hier met meer respect benaderd wordt....
....Bij ons thuis was het soms een dolle boel, allerhande vreemde types als Ramblin' Jack Elliott
kwamen regelmatig over de vloer. En altijd werd er muziek
gemaakt. Voor mij was het een doodgewone dagelijkse
bezigheid. Zo bezien is het een levensstijl die van generatie op
generatie wordt doorgegegevn...
...Ik werd anders bekeken dan een
doorsnee meisje-met-een-gitaar: Bij mijn eerste optreden trok ik gelijk
honderden mensen, bijvoorbeeld. Dat legt een druk op je...
En over George Bush:
...Iedereen is bang voor wat er gebeurt in ons land en in de rest van
de wereld. De hele artistieke gemeenschap in de VS is in touw geweest
om te voorkomen dat Bush herkozen zou worden. Helaas zonder resultaat,
al kwamen we er bijna. George Bush wordt gesteund door het
grootkapitaal. Jammer genoeg blijkt dat kunst en cultuur minder macht
hebben dan geld...